Bundelmycena (Mycena arcangeliana)
De Bundelmycena is een van de algemeenste Mycena's op dood hout, maar wordt slecht herkend. Dit blijkt als men op de wetenschappelijke naam Googelt en naar plaatjes zoekt. Het meest wordt hij door fotografen verward met de Zwerminktzwam (Coprinellus disseminatus), en daarnaast natuurlijk met andere Mycena's, zoals de berucht variabele Helmmycena (Mycena galericulata). Omdat hij een voorkeur heeft voor groot dood hout dat zich al in een gevorderde staat van ontbinding bevindt, verschijnt hij zelfs in droge perioden, omdat dit hout nog lang water vasthoudt, terwijl de rest van het bos al volledig vedroogd lijkt.
De olijftinten, waarvan de buitenlandse namen spreken, zitten in de brede umbo bovenop de hoed, die naar de doorschijnend gestreepte rand al snel heel licht wordt, tot bijna wit. Dit steekt sterk af tegen de donkere steel, die vooral bij jonge exemplaren zeer donkergrijs is. Let vooral ook op het myceliale dons aan de steelbasis: een niet te misssen kenmerk. Tenslotte geurt de Bundelmycena naar jodoform. Dit ruik je pas als je een paddenstoeltje een tijdje opsluit in een doosje en dan het doosje vlak onder je neus opent.
Doolhofzwam (Daedalea quercina)
De doolhofzwam heeft zijn naam te danken aan de doolhofachtige structuur die de buisjes aan de onderzijde vormen. Ook de geslachtsnaam Daedalea verwijst hier naar, Daedalus is in de Griekse mythologie namelijk de man die opgesloten werd in het labyrint van Knossos. De soortnaam quercina is Latijn voor 'eik', de zwam is namelijk vooral op dode eiken te vinden.