Wandelrondje over Witvensberg Netersel

Witvensberg ligt in het zuidelijke deel van de Neterselse Heide. Het grenst aan de weilanden die direct ten noorden van het dorp Netersel liggen. De weilanden die aan de Neterselse Heide liggen worden omgevormd tot Natura 2000 gebied. Althans, die plannen 'Beheerplan Kempenland-West' liggen nu op tafel en de uitvoering daarvan is inmiddels opgestart. Mijn ouders hadden daar weilanden, waar ik als kleine jongen al rond liep als ik met mijn vader en opa mee mocht als de koeien gemolken moesten worden.

De toegang tot de Neterselse Heide vanaf Witvensberg.

De Neterselse Heide is een natuurgebied van Brabants Landschap en is 229 ha groot. In de Neterselsche Heide treedt verdroging op als gevolg van twee diepe ontwateringsloten die door het gebied lopen. Die diepe landbouwsloten overkluist het gebied en worden de aanwezige slootjes en greppels gedempt. Brabants Landschap en Waterschap De Dommel zullen de herinrichting gezamenlijk uitvoeren. Dat doen ze ook bij de herinrichting van de Groote Beerze, die dit jaar ook een grote omvorming zal doormaken.

Op de Neterselsche en Mispeleindsche heide en bij de Grijze Steen komen een aantal natte laagten in de heide voor waar knolrus, veenpluis, waterveenmos, geoord veenmos, snavelbiezen en veelstengelige waterbies tussen de pijpenstrootjepollen groeien. Deze voldoen aan de definitie van het type, het betreft echter steeds kleine oppervlakten.

Door het Witvensberg loopt een schelpenfietspad die de Ruttenstraat van Netersel, met de de weg van Netersel naar Westelbeers (Fons van der Heijdenstraat) verbindt. Deze doorgang is enkel met de fiets of te voet te volgen. De dennenbomen waar het schelpenpad door loopt zou wel een kunnen gaan verdwijnen. Dennenbomen zijn grote waterverbruikers. In een gebied dat aan uitdroging bloot staat is dat een ongewenste situatie. Parallel daaraan loopt een deel van een grote waterloop. Hier wordt water uit landbouwgebieden uit Hulsel en een deel van Netersel door afgevoerd. Deze sloot zal wellicht aangepakt worden om het water langer vast te houden.

Cumuluswolken na een grijze ochtend

Na regen komt zonneschijn. Die spreuk kennen we wel. Maar de zon schijnt gelukkig ook na en periode met bewolking. Vanmiddag slaagde de zon er weer in om het wolkendek te doorbreken. We kregen een mooie blauwe lucht met Cumulus en stratocumulus wolken. Waterwolken ontstaan doordat waterdamp in verzadigde lucht condenseert rond condensatiekernen. Waterdamp kan verrijpen tot ijskristalletjes en zo ijswolken vormen.

Soms trok er nog een zware donkere wolk voor de zon door.

Stratocumulus is laaghangende bewolking. Alleen bij een voldoende dikte komt hier regen uit. Cumulus wolken zijn stapelwolken. Stratocumulus bewolking is de meest voorkomende in West-Europa en bestaat uit één wolkenlaag waarin vrijwel altijd donkere en lichtere gedeelten afwisselend voorkomen. Soms zijn de elementen met elkaar versmolten en vormen dan een gesloten wolkenlaag. Hoewel deze wolken overwegend uit waterdruppels bestaan, kan het voorkomen dat de randen rafelig zijn. Neerslag valt alleen uit deze bewolking als de laag voldoende dik is. De wolk is dan donkergrijs.

Stratocumulusbewolking ontstaat bijvoorbeeld als een mistlaag oplost aan het aardoppervlak, eerst overgaat in stratus, waarna het lijkt alsof de wolkenbasis verder stijgt. De hierbij aanwezige turbulentie zorgt dan voor wat onstabiliteit. Deze bewolking komt ook vaak voor als aan het eind van de dag de onstabiliteit afneemt. De wolkentoppen van de in de loop van de dag ontstane cumuluswolken zakken dan in en de wolkenbasis spreidt wat uit.

Na een grijze ochtend kregen we de zon te zien. De Cumuluswolken ontstonden door de verdamping van de ochtendnevel.

Een Cumulus is stapelwolk. Het zijn in verticale richting ontwikkelende wolken. Ze ontstaan vaak niet ver van de plek waar men ze ziet, maar kunnen door de wind ook flinke afstanden afleggen. Meestal zijn het afzonderlijke wolken met scherpe randen, een donkere horizontale onderkant en naar boven toe een bloemkoolachtig uiterlijk. Ze kunnen in alle vormen en maten voorkomen: klein, middelgroot en groot.

Een cumulonimbus is een zeer sterk uitgegroeide cumuluswolk, waardoor de bovenkant overgaat in ijs. Die bovenkant bevat onscherpe, draderige vormen of witte vlakken die aan cirruswolken doen denken. De ijskap is vaak zichtbaar in de vorm van een aambeeld. De cumulonimbus komt hoog, in de zomer vaak hoger dan 12 kilometer, zodat de wolk met de bovenkant tegen een grenslaag stoot, de zogeheten tropopauze. In die laag is de lucht warmer waardoor de buienwolk niet meer verder stijgt. Boven die hoogte bolt de wolk niet verder omhoog, maar spreiden lucht en wolk zich uit in horizontale richting. Zo ontstaat het aambeeld of paddenstoelvormige wolk. De cumulonimbus is een echte buienwolk. Ze veroorzaken altijd onweersbuien, vaak ook gepaard gaande met hagel en windstoten.

Sneeuwresten wachten op nieuwe sneeuw

Als er sneeuwresten blijven liggen terwijl het niet meer vriest, sprak men vroegen van "De sneeuw wacht op nieuwe sneeuw". Of "Blijft hier en daar wat sneeuw liggen, dan wacht hij op nieuwe" en "Sneeuw die blijft liggen langs de grachten, ligt op andere te wachten". Wat het de komende dagen brengen zal, er zijn nu nog veel plaatsen waar sneeuwresten liggen.

In de nacht van dinsdag op woensdag kan er weer wat sneeuw vallen. De temperatuur blijft wel boven nul, als scheelt dat niet veel. Als er inderdaad sneeuw valt, zal die in de ochtend nog wel liggen. Dat deed de sneeuw van het afgelopen weekend ook. Ook toen vroor het net niet. Daarna zal de sneeuw wel verdwijnen. Er wordt regen verwacht, en dat zorgt er voor dat de sneeuw sneller smelt, ook op beschutte plaatsen.

De dagen dat er sneeuw ligt zullen echter zeldzaam zijn. Het belooft eerder een zachte winter. Een Elf Steden Tocht zit er zeker niet in. De kans op stevige winterkou in februari groeit echter met de dag. "Er zou zomaar geschaatst kunnen worden”, zegt oud-weerman Frans Schrader van De Telegraaf. Meteorologische modellen tonen dat statistisch de kans op extreme kou vanaf volgende week toeneemt door een ’fenomeen’ boven de Noordpool. Boven de Noordpool splijt namelijk de polar vortex (ook Poolwervel genoemd). Dat is een poel van zeer koude lucht die, als de omstandigheden juist zijn. Om de zoveel jaar zorgt dat voor een koude winter in Europa. Op dit moment nemen experts en weerkaarten een sterke uitstroom richting het zuiden van de poolstraal waar. Uiting daarvan was het extreem winterse weer in Zuid-Europa. En vanaf volgende week kan die stroom voor echt winterweer in Nederland zorgen.

Dat hangt af of het hogedrukgebied boven Groenland een brug slaat naar Scandinavië. "Dat lijkt te gaan gebeuren en dan kan de temperatuur ’s nachts dalen naar -10° Celcius. Per 1 februari kunnen we pardoes in een echte winter belanden", weet oud-weerman Frans Schrader. Bij de KNMI zijn ze echter wat voorzichtiger. Geert Jan van Oldenborgh, klimaatonderzoeker van het meetinstituut: "Het gemiddelde van alle modellen geeft aan dat we vanaf begin februari in Nederland normaal winters weer krijgen. De kans dat het de eerste week onder de min 5 wordt, wordt nu berekend op 5%. Het klopt dat een hogedrukgebied boven Scandinavië, waar het wél heel koud wordt, ook hier kouder weer zou geven. Maar die kans is nog relatief klein."

Ouderen onder ons weten dat de winter zeker nog niet voorbij is, zolang Carnaval nog moet komen. Nu zal Carnaval dit jaar niet gevierd worden, maar Vastenavond, de dinsdag voor Aswoensdag, zal er wel komen. Op Aswoensdag beginnen de katholieke 40 vastendagen als voorbereiding op het Paasfeest. Dus als Carnaval eerst voorbij moet zijn voordat de winter ten einde raakt, kan de winter nog flink van zich laten merken. De oude Germanen hadden in de winter een moeilijke tijd. Ook zij vierden in het voorjaar een feest omdat de zon weer langer ging schijnen, de natuur weer begon te leven en de koude winter eindelijk voorbij was.

Afwachten dus, en genieten van de sneeuw (voor de liefhebbers) als die er komt.

Sneeuwlandschap na tweede winterprik

Gisterenavond begon het weer te sneeuwen. Ondanks dat het boven nul bleef, was er vanmorgen nog sneeuw te vinden. In open terrein lag er niet veel sneeuw, dus zocht ik de bossen op omdat het daar altijd koeler is. Ik vond nog redelijk wat sneeuw in de bossen van Landgoed De Utrecht. Tijdens de wandeling door het dennenbos kon ik wat mooie landschapsfoto's maken.

In de Brabantse Kempen was niet veel sneeuw gevallen. Lokaal was het toch glad op de weg door winterse buien en bevriezing. Afgelopen nacht trokken er meerdere winterse buien van noordwest naar zuidoost over ons land bij temperaturen rond het vriespunt. In Limburg sneeuwde het geruime tijd en daar is op veel plaatsen een sneeuwdek ontstaan. In sommige plaatsen lag daar vanmorgen 5 tot 10 cm sneeuw.

Weerplaza verwacht vanavond weer kans op sneeuw in het uiterste zuiden van het land. Het kan dan met name in het zuidelijke grensgebied een wit en glad worden. Elders in het land daalt de temperatuur al snel tot onder het vriespunt. Mogelijk al voordat de avondklok is ingegaan. Dit betekent dat het regionaal door bevriezing al vrij snel glad kan worden.

Landgoed De Utrecht is een ca. 2500 hectare groot landgoed in het Noord-Brabantse deel van de Kempen, ten zuiden van het dorpje Esbeek in de gemeenten Hilvarenbeek en Reusel-De Mierden. Het bevat naast uitgestrekte productiebossen en landbouwgronden veel natuur, een aardkundig monument, een riviertje en vennen. Het landgoed telt meer dan 130 soorten broedvogels. Het bos bestaat voornamelijk uit grove den, douglas en Europese lariks en leverde stuthout aan de Zuid-Limburgse steenkoolmijnen. Ook daarna bleef het productiebos; er wordt jaarlijks rondhout geoogst. Opzet is hierbij de oppervlakte aan bosgrond niet te verminderen.

Tot de belangrijke natuurterreinen op het landgoed behoort het dal van de Reusel, die hier meandert. Dit gebied wordt De Hertgang genoemd. Het dal van de Reusel op landgoed De Utrecht is door de provincie Noord-Brabant als aardkundig monument aangewezen. In 2020 viel de Reusel voor de derde achtereenvolgende zomer geheel droog. De aanvoer van grondwater uit een door het waterschap geslagen put moest voorkomen dat het biotoop voor meerdere zeldzame beschermde dier- en plantsoorten op De Utrecht ongeschikt zou worden.

Hoog water door stuw in Belevensche Loop

Het waterpijl in de beken en vennen begint langzaam z'n normale hoogte te bereiken. Het heeft de laatste tijd ook veel geregend. De Waterschappen hebben de stuwen hoog staan om het water lang vast te houden en zo de kans te geven om in de grond te trekken en niet snel naar de Noordzee te laten stromen.

De Belevensche Loop is een van de bronbeken van het riviertje de Reusel. Het Hoevensche Loopje mondt uit in de Belevenvensche Loop, waarna het beekje de Reusel heet. De Reusel is een beekje dat ontspringt in het zuidwesten van Reusel dat stroomt via Reusel en Lage Mierde door Landgoed De Utrecht en vervolgens langs Baarschot en Diessen onder het Wilhelminakanaal door naar Moergestel waarna zij net ten zuiden van Oisterwijk overgaat in de Achterste Stroom.

De Belevensche Loop stroomt in z'n geheel door de zandgronden van de Kempen. Omdat de Kempen op een horst gelegen zijn, ligt de bron op de voor Noord-Brabant aanzienlijke hoogte van 30-31 meter boven NAP. De lengte van de beek is ongeveer 3 kilometer.

De Zwartkop man komt tot in onze tuinen

Als de corona maatregelen willen dat we thuis blijven, komt het goed uit als vogels naar je tuin toe komen. Behalve de meesjes, mussen en vinken kwam er vandaag ook een zwartkop man op het voer dat ik daar heb neergelegd af. Opvallend is wel dat het mannetje zich alleen liet zien. Een vrouwtje was niet te zien.

Het mannetje heeft een zwarte kruin, terwijl het vrouwtje een roodbruine heeft.

De zwartkop is van kop tot staart ongeveer net zo groot als een koolmees, alleen heeft de zwartkop een kortere staart als de koolmees en heeft de zwartkop een iets zwaarder lijf. De zwartkop dankt zijn naam aan de zwarte pet op zijn kop, die alleen het mannetje draagt. Het vrouwtje heeft een roestbruine pet. Bij het mannetje is de rest van het verenkleed grijs, bij het vrouwtje grijsbruin. Een jong mannetje heeft in de winter een zwarte pet, met bruine vlekken. De zwartkop vliegt weinig en laat zich vooral horen.

De zwartkop broedt in bossen en halfopen landschappen met bomen en struiken. Leeft bij voorkeur in loof- en gemengde bossen met een rijke ondergroei van vooral bramen. Komt ook voor in parken, tuinen en andere halfopen landschappen met bomen en struiken. Zwartkoppen trekken grotendeels weg vanaf half augustus tot half oktober naar het zuidwesten, samen met Duitse en Scandinavische broedvogels. Ze overwinteren in Zuid-Engeland of het westelijk deel van het Middellandse Zeegebied: voornamelijk Spanje, Marokko en Algerije. Zwartkoppen keren in begin april terug in Nederland en steeds vaker al in maart. Doordat de winters steeds zachte en warmer worden, blijven steeds meer Zwartkoppen in ons land tijdens de winter.

De Zwartkoppen die bij ons overwinteren hebben als voordeel dat ze eerder terug kunnen zijn in hun broedgebieden dan de overwinteraars in het zuiden. Ze kunnen hun terugkeer beter plannen en de beste broedterritoria bezetten. Net als andere insecteneters schakelt deze zangvogel in de winter over op een dieet van zaden, daarom kunnen ze het in de winter uithouden. Tijdens strenge winters hebben de hier overwinterende vogels het veel moeilijker en zullen er niet veel het einde van de winter halen. Dan zijn de in het zuiden overwinterende vogels in het voordeel. Met deze kwakkelwinter is de kans groot dat dit mannetje het in ieder geval gaat redden.

De Neterselse Heide in Winterse sferen

Eindelijk was het zover. Bij het ontwaken van de dag was het zaterdag 2 januari wit. Het had 's nachts 4 graden gevroren. Omdat de luchtvochtigheid 's nachts nog erg hoog was werden we 's morgens getrakteerd op een echt winters landschap, vooral omdat de zon zo fel op de ontstane rijp scheen.

De Neterselse Heide was mijn speeltuin tijdens mijn jeugd. Ik ben daar 1250 meter hemelsbreed vandaan geboren. Vanmorgen maakte ik met de mountainbike een rondje over een deel van dit natuurgebied. De opnames zijn gemaakt met een GoPro Hero 9, die voor op het frame was bevestigd.

De Neterselse Heide is in 2004 door de gemeente voor € 1 verkocht aan Brabants Landschap. Het gebied is gelegen ten noorden van Netersel en is 229 ha groot. Op de Neterselse Heide vindt men droge, maar vooral ook natte heide. Moeraswolfsklauw, beenbreek en klokjesgentiaan komen er voor, evenals witte snavelbies en zonnedauw. Van de vogels kunnen blauwe kiekendief, boomleeuwerik en roodborsttapuit worden genoemd. Een zeldzaam bostype is het dophei-berkenbroek. Dit bestaat uit open begroeiing van zachte berk op zure, voedselarme natte bodem. Het bos groeit traag en de bomen worden niet hoger dan 5 à 10 meter. De begroeiing bestaat uit dopheide, gagel, veenmossen en bulthaarmos. Op de natte zure en voedselarme bodems komt vegetatie van het Dopheideverbond voor. Karakteristieke soorten zijn hier Dopheide, Pijpestrootje, Trekrus, Veenbies en Veenpluis. Dit vegetatietype is vaak vergrast met Pijpestrootje.

Als gevolg van een verminderde toestroming van grondwater in Neterselse heide ontstaat verzuring. Deze ligt diep en heeft daardoor een ontwaterende werking. Zowel Mispeleindse en Neterselse Heide en Landschotse Heide grenzen aan landbouwgebied. Vooral de zuidelijke gelegen landbouwgebieden zijn van nature de wat hoger gelegen water voedingsgebieden. Door een combinatie van factoren (grondwaterstandsdaling, eutrofiëring, successie) zal heide vergrassen.

De Zwarte specht

De Zwarte specht kwam vorig broedseizoen onverwacht in beeld. Op een vroege ochtend hoorde ik de vlucht-roep van de Zwarte specht. Zwarte spechten laten zich het hele jaar door horen. Er zijn verschillende roepen. Zo is er een vlucht-roep, een contact-roep, een alarm-roep en een monotone lach (minder uitbundig dan bij Groene Specht). Op dat zelfde moment zag ik de specht overvliegen. Deze grote zwarte vogel vloog in de richting waar ik enkele dagen eerder een grote holte in een populier had gezien. Ik kon nog net zien dat de specht tegen die zelfde boom lande. Nadat ik mij zeer voorzichtig die richting had bewogen en mij met een camouflagedoek verborgen had, kon ik beginnen met de opnames.

De Zwarte specht is een geheimzinnige bosvogel met een teruggetrokken levenswijze. Kan elk jaar een nieuw nest uithakken in dikke loofbomen. Zo biedt de zwarte specht holten voor bosuilen, boommarters en vele andere soorten. Ze zijn schuw en vliegen snel weg zodra ze een mens waarnemen, of blijven uit het zicht aan de andere kant van de boom. De roffel van de zwarte specht is langzamer, langer en zwaarder dan de grote bonte specht, als een mitrailleur. Zwarte spechten komen in Nederland het meest voor in uitgestrekte naaldbossen, afgewisseld door beukenlanen en -percelen. Ze hakken hun nestholte vooral uit in dikke beuken. Zwarte spechten foerageren graag in jong naaldhout op mieren (vooral houtmieren) en eten ook larven van in dood hout levende kevers.

De Grote bonte specht

Tijdens het broedseizoen van het vorige jaar filmde ik een koppel Grote bonte spechten die jonge kuikentjes in het nest hadden. Ze volgen onafgebroken op en af met rupsjes en insecten om hun hongerige nakomelingen te voeden.

De Grote bonte specht is de meest algemene specht van Nederland. Zowel mannetje als vrouwtje roffelt op takken met een korte snelle roffel om territorium en paarband te versterken. Grote bonte spechten hakken in bomen een nestholte uit met een rond gat. Ze hebben een voorkeur voor zachte houtsoorten, zoals berken. In tegenstelling tot wat zijn naam doet vermoeden is de grote bonte specht een relatief kleine spechtensoort. Een volwassen exemplaar meet doorgaans 20 tot 24 centimeter en weegt 60 tot 110 gram. De vleugelspanwijdte bedraagt 34 tot 39 centimeter. In tegenstelling tot wat zijn naam doet vermoeden is de grote bonte specht een relatief kleine spechtensoort.

Het uithakken van een nestholte duurt gemiddeld 14-25 dagen. Zowel het mannetje als het vrouwtje hakken de langwerpige holte uit. De nestopening is ongeveer 5,5 cm breed en die leidt naar een ronde nestholte die 20-30 cm diep ligt en zo’n 12-15 cm breed is. Hetzelfde gat wordt vaak meerdere jaren na elkaar gebruikt. In de nestholte worden de eieren gewoon op het hout gelegd. Eveneens wordt er gebruik gemaakt van nestkasten. Overigens worden veel nestkasten ook zwaar beschadigd door het hakken rond het vlieggat. Dit wordt ook gedaan om bij de jonge vogels en/of de eieren te komen die uit het nest worden geroofd.

Pimpelmees in de vrije natuur

De meeste van ons kennen de Pimpelmees als bezoeker in onze tuinen. Ze leggen hun eitjes in een nestkast die wij voor ze ophangen. Maar hoe doen de Pimpelmezen dat in de vrije natuur? Gedurende het broedseizoen van het afgelopen jaar kwam ik ze op drie verschillende plaatsen tegen, in drie verschillende situaties.

De Pimpelmees is de eerste in de video, koos de kern van een weggerotte boomstronk van een Els. De meesjes vliegen zo snel in en uit het nest dat ze bijna niet opvallen.

De tweede situatie toon het in en uitvliegen door een spleet die toegang geeft naar het nest in een dode Wilg. De meesjes hadden al jongen. Ze vlogen onophoudelijk op en neer om de hongerige jong in het nest te voeden met wormpjes. Bij het verlaten van het nest namen ze regelmatig de uitwerpselen van de jongen mee om zo het nest schoon te houden.

Bij de derde situatie wordt gebruik gemaakt van een holte onder aan een wilg waar de boombast van is kapot geraakt. Waarschijnlijk is tijdens het maaien met een trekker de boom geraakt en beschadigd. Ook hier vlogen de meesjes onophoudelijk heen en neer om de hongerige jong in het nest te voeden met wormpjes. Bij het verlaten van het nest namen ze regelmatig de uitwerpselen van de jongen mee om zo het nest schoon te houden. Het nest zat verstopt onder in een uitgerot stuk boomschors van een zomereik.

De Middelste bonte specht

Een van mijn mooiste video-opnames die ik in 2020 maakte was die van de Middelste bonte specht (hiervan een korte video). De Middelste bonte specht kon ik volgen vanaf het uithakken van het nest, tot en met het uitvliegen van de jonge vogeltjes. Ik kijk er dan ook weer uit naar het komende broedseizoen. Ik ben benieuwd wat 2021 zal brengen. Ik heb intussen weer een paar plekken ontdekt waar spechten waarschijnlijk gaan nestelen. Onder andere een plaats waar, zo lijkt het althans, een Groene specht een nieuwe holte uit aan het hakken is gegaan.

De laatste twee jaren herpakten de Middelste bonte spechten zich. Er werden 295 territoria in kaart gebracht, waarvan liefst 140 in de omgeving van het Twentse Losser. Zo'n jaar of tien kwamen ze in heel Nederland voor, en toen waren we al euforisch over dat aantal. Daarna is het aantal afgenomen, maar de laatste jaren zijn de aantallen en het verspreidingsgebied weer toegenomen. Twente telt nog altijd de meeste Middelste bonte spechten, maar in zuid- en zuidoost Brabant, en Limburg (vooral zuid Limburg) worden ze ook meer gezien. In de stilte van het bos hoor je het luidruchtige 'biek-biek-biek', de roep van de Middelste Bonte Specht. Het klinkt net wat scheller en ketsender dan vergelijkbare agitatie-roepjes van de Grote Bonte Specht.

In het grootste deel van de twintigste eeuw was de Middelste Bonte Specht een zeldzaamheid. Van de negen broedgevallen tot en met 1995 stammen de meeste uit Twente (rond 1960). Vanaf 1996 nestelt de soort jaarlijks in het land, in sterk toenemende aantallen. Na de eeuwwisseling steeg het aantal vlot van enkele tientallen naar vele honderden broedparen. De verspreiding bleef aanvankelijk beperkt tot Zuid-Limburg, gevolgd door Twente, de Achterhoek, het Rijk van Nijmegen en Noord-Brabant. De soort rukt nog steeds verder naar het noordwesten op. Deze expansie past binnen een uitbreidingsgolf die ook in Duitsland en België opviel. Hij werd bevorderd door het ouder worden van bos en extensiever bosbeheer, met een grotere tolerantie van dood of stervend hout.

Timelapse foto en videografie

Een Time Lapse is een video die is opgebouwd uit een grote reeks foto’s die met een vaste interval zijn geschoten. Een Time Lapse opname (à 25fps) van slechts twintig seconden kan al uit 500 afzonderlijke foto’s bestaan! De foto’s worden achter elkaar ‘afgespeeld’, frame voor frame, waardoor ze samen een soepele video vormen. Hierdoor zie je dingen die je met het blote oog niet kunt waarnemen.

Time Lapse is het tegenover gestelde van Slow motion. Bij een Time Lapse worden de versnelt, in tegenstelling tot een slow motion. In een slow motion word een opname vertraagd afgespeeld. Vaak wordt een Time Lapse gebruikt ter aanvulling in een video. Dit geeft sfeer, rust en afwisseling. Een extra voordeel is dat een wat minder interessant stukje video als Time Lapse sneller voorbij gaat, terwijl je het moment toch op een leuke manier kunt toevoegen aan het geheel. De meest bekende Time Lapse opnames zijn beelden van een zonsopgang of zonsondergang, de sterrenhemel, indrukwekkende wolkenpartijen en stormen, bewegende mistflarden, bloemen die open of juist weer dicht gaan en de dagelijkse drukte in een stad.

Gebruik deze Time Lapse tabel om de duur van je video's vast te stellen. Een Time Lapse video wordt vanaf een vast punt opgenomen, zonder de camera te verplaatsen. Als je de camera wel mee wilt laten bewegen, gebruik dan de optie TimeWarp.

Interval	Opnametijd	Videoduur (à 25fps)
0,5 seconde	5 minuten	20 seconden   (0'20")
0,5 seconde	10 minuten	40 seconden   (0':40")
0,5 seconde	20 minuten	80 seconden   (1':20")
0,5 seconde	30 minuten	120 seconden (1':00)
0,5 seconde	1 uur	240 seconden (2':00)
1 seconde	5 minuten	10 seconden
1 seconde	10 minuten	20 seconden
1 seconde	20 minuten	40 seconden
1 seconde	30 minuten	60 seconden   (1':00")
1 seconde	1 uur	120 seconden (2':00)
2 seconden	10 minuten	5 seconden
2 seconden	20 minuten	10 seconden
2 seconden	30 minuten	30 seconden
2 seconden	40 minuten	40 seconden
2 seconden	50 minuten	50 seconden
2 seconden	60 minuten	60 seconden (1':00")
5 seconden	30 minuten	12 seconden
5 seconden	45 minuten	18 seconden
5 seconden	50 minuten	20 seconden
5 seconden	1 uur	24 seconden
5 seconden	2 uur	48 seconden
5 seconden	3 uur	72 seconden (1':12")
5 seconden	4 uur	96 seconden (1':36")
5 seconden	5 uur	120 seconden (2':00")
10 seconden	1 uur	12 seconden
10 seconden	2 uur	24 seconden
10 seconden	3 uur	36 seconden
10 seconden	4 uur	48 seconden
10 seconden	5 uur	60 seconden (1':12")
20 seconden	5 uur	30 seconden
20 seconden	10 uur	60 seconden (1':00")
20 seconden	20 uur	120 seconden (2':00")
20 seconden	30 uur (1 dag, 6 uur)	180 seconden (3':00")
20 seconden	40 uur (1 dag, 16 uur)	240 seconden (4':00")
20 seconden	50 uur (2 dagen, 2 uur)	300 seconden (5':00")
20 seconden	60 uur (2 dagen, 12 uur)	360 seconden (6':00")