Kleverig koraalzwammetje

Het Kleverig Koraalzwammetje is een algemene soort welke op dood naaldhout gevonden kan worden. Alhoewel hij op een Koraalzwam lijkt valt hij toch niet onder de Koraalzwammen. Deze zag ik op Landgoed De Utrecht langs de Prins Hendriklaan staan toen ik er met de fiets langs kwam.

Het vruchtlichaam is opvallend geel gekleurd en kan door droogte en ouderdom oranje kleuren.

Het Kleverig Koraalzwammetje is vrij variabel qua vorm, hij kan bestaan uit rechte vertakkingen, maar komt ook regelmatig voor met vrij veel vertakkingen. Het vruchtlichaam is 4-8 cm hoog. Als hij door gras of mos moet groeien kan hij zelfs 15 cm hoog worden. De vertakkingen voelen rubberachtig aan en zijn makkelijk te buigen zonder dat ze afbreken. Dit in tegenstelling tot de Koraalzwammen, waarbij de vertakkingen meestal erg broos zijn. Het kleverige koraalzwammetje komt voornamelijk voor op rottende stronken naaldhout.

Het Kleverig Koraalzwammetje kan verward worden met diverse, zeldzame, soorten Koraalzwammen. Maar de qua kleur overeenkomende Koraalzwammen groeien doorgaans niet direct op hout, en hebben vertakkingen welke vrij makkelijk afbreken. Andere gelijkende soorten zijn; het Geel hoorntje (tot 1,2 cm hoog), het Gaffelhoorntje, het Knotshoorntje en het Spatelhoorntje. Allen soorten behoren tot de Dacrymycetaceae familie. Het Knotshoorntje en het Spatelhoorntje zijn erg zeldzaam.

Aanleg vlonderpad Beekdal Groote Beerze

Langs het oude tracé van de BZ40 waterloop wordt een vlonderpad aangelegd. Dit pad is opgenomen in de wandelroute die vanaf de Westelbeersedijk naar de Groote Beerze leidt. De waterloop is omgeleid en mondt iets verder stroomafwaarts uit in de beek. De oude waterloop is gedempt en het onderhoudspand naast de oude waterloop is deels uitgediept om zo de lager gelegen bos en grasland aan weerszijde van de sloot met elkaar te verbinden. Zo kan bij hoog water de gehele vlakte in en buiten het bos onder water komen te staan.

De eerste palen van het vlonderpad zijn al klaar om de vlonders te plaatsen.

Naast de aanleg van drie bruggen en één voorde, wordt er langs de huidige BZ40, tussen de Westelbeersedijk en de Groote Beerze, een vlonderpad aangebracht. Dit om het huidige wandelpad toegankelijk te houden bij het opzettelijk onder water zetten van een gebied. Tevens maakt de aanleg van een vlonderpad het herstel van een stroomgeul mogelijk. Door het vlonderpad te ontwerpen tot een hoogte van 21.75m +NAP blijft het pad ook toegankelijk als het gebied onder water staat. Het vlonderpad krijgt een breedte van 1 meter en heeft een lengte van 75 meter.

Voor het vlonderpad wordt gerecycled kunststof gebruikt. Zo wordt er minder hout gebruikt en is het vlonderpad duurzaam en onderhoudsvrij. Het loopoppervlak is voorzien van een stroef materiaal waardoor uitglijden wordt voorkomen. Aansluitend is er gezocht naar routes die de Groote Beerze passeren, maar niet langere tijd langs de beek lopen. Dit om ervoor te zorgen dat recreanten wel de beek kunnen beleven, maar niet de gronden langs de beek verstoren. Gestreefd is naar een netwerk met zowel korte als langere routes die vanuit de kernen kunnen worden aangedaan. In het zuiden van het gebied wordt een halfverhard mindervalidenpad aangelegd die in combinatie met de brug zorgt voor een verbinding tussen De Biezegoren en Schipstaarten.

Grote delen van de BZ40 omleiding meanderen of is over een beperkte lengte recht.

De huidige BZ40 stroomt voordat de Groote Beerze wordt bereikt door Vochtige alluviale bossen. De drainerende werking van de BZ40 en hierdoor het verminderen van kwel is ongewenst voor dit habitattype. Daarnaast vormt het onderhoudspad een barrière in de natuurlijke laagte van zuid naar noord. Om deze reden wordt de BZ40 vanaf de Westelbeersedijk omgelegd in de richting van de noordelijk gelegen overstromingsvlakte. Een nieuwe duiker (zie mijn YouTube video) doorkruist het onderhoudspad aan de noordzijde, waarna de watergang eerst richting het westen direct langs het verhoogde pad loopt. Na ongeveer 35 meter zal deze watergang naar het noorden toe stromen de overstromingsvlakte in (door het bos). Dit voorkomt dat er direct na de duiker een hoge kop wordt doorsneden.

Ter hoogte van de Westelbeersedijk is de bestaande duiker (BZ40-KDU6) vervangen om de aansluiting op de watergang te optimaliseren. De nieuwe duiker (∅1000mm, bob 20.55m +NAP) loopt aan de westzijde van de Westelbeersedijk z'n 85 meter door om zo een natuurlijke hoogte te doorkruisen. Vervolgens wordt ongeveer 30 meter van de huidige loop verondiept waarna de nieuwe loop start.

Oude voetgangersbrug Groote Beerze gelicht

Vanmorgen is de stalen voetgangersoversteek van de fundering gelicht en voor transport klaargelegd om om te bouwen tot twee kortere voetgangersbruggen. Omdat de nieuwe beekloop veel smaller is is de oude brug lang genoeg om doormidden te zagen en aan te passen voor de nieuwe oversteken die is de wandelroutes worden opgenomen. Tussen de brugleuningen worden roosters geplaatst zodat deze ook de kinderen veiligheid verhoogt.

Van de stalen voetgangersbrug over de Groote Beerze worden twee nieuwe bruggen gemaakt.

Zoals omschreven in de maatregelen van het herinrichtingproject wordt ook voorzien in het behoud en versterken van recreatieve verbindingen rondom de Groote Beerze. Om mogelijk te maken dat recreanten de beek kunnen oversteken, waren er twee oversteken gepland. Dat is in een later stadium bijgesteld tot drie bruggen. Deze nieuwe oversteken vervangen bij de Schipstaarten / Biezengoren ook de oversteekmogelijkheid over de stuw die inmiddels al verwijderd is. De nieuwe oversteken zijn zo gesitueerd dat ze passen bij de gewenste zonering uit de herijkte visie en geen belemmering vormen voor de aanwezige natuurwaarden in het gebied.

De bestaande voetgangersbrug t.h.v. de BZ40 wordt aangepast aan de nieuwe meander van de Groote Beerze. Omdat de huidige brug lang genoeg is om doormidden de zagen en met de nodige aanpassingen er twee bruggen te maken, is besloten om beide bruggen te gebruiken om zo een extra oversteek te maken. Die derde oversteek was oorspronkelijk niet voorzien, maar komr nu in de buurt van de plaats waar de huidige brug lag. Die derde voetgangersbrug sluit mooi aan op het knuppelpad die langs de huidige BZ40 wordt aangelegd. Het knuppelpad maakt een verbinding tussen de Westelbeersedijk en de Groote Beerze, waar het vlonderpad over een verlaagd vernat deel de wandelroute niet onderbreekt. Daarnaast maakt de aanleg van een vlonderpad het herstel van een stroomgeul mogelijk. Het vlonderpad krijgt een breedte van 1 meter en heeft een lengte van 75 meter.

De zuidelijke oversteek bestaat uit een brug die ook te gebruiken is voor minderinvaliden, daarnaast wordt bij deze oversteek ook een voorde aangebracht ter gebruik voor de paardensport.

De Gekraagde Aardster in de Hulselse Staat

Vanmorgen zag ik maar liefst 16 Gekraagde Aardsterren in de Hulselse Staat. Nadat ik veel tijd heb gestoken aan het filmen van de Herinrichting van het Beekdal van de Groote Beerze, koos ik er voor om in de Hulselse Staat te gaan wandelen en te kijken of er mooie paddenstoelen staat. De Gekraagde Aardster was de meest bijzondere.

De Gekraagde Aardster is herkenbaar aan de komvormig kraag aan de basis van het bolletje.

De Gekraagde Aardster is in ons land de algemeenste aardster. Deze forse aardster is goed herkenbaar aan de komvormig kraag aan de basis van het bolletje. Deze kraag, die soms ontbreekt, ontstaat doordat een deel van de buitenwand losscheurt wanneer de slippen van de slippenkrans zich omkrullen. De Gekraagde Aardster komt algemeen en talrijk in het kustgebied voor, en kan daarnaast ook elders op zand- en leembodems gevonden worden. Zowel in jong als oud bos.

Het vruchtlichaam heeft een doorsnede van 6-10 cm (geopend). De buitenlaag (exoperidium) heeft vier tot acht slippen, die vlezig en vaak gebarsten zijn, geelachtig tot lichtbruin. Er is een extra kraag rond de centrale bol. De binnenlaag (endoperidium) heeft geen steel. Zij is bolvormig met een doorsnede van ongeveer 3 cm en is lichtbruin van kleur.

Eenjarige reegeit eindigt als verkeersslachtoffer

Vanmorgen zag ik een aangereden ree in de berm liggen. het was een 1 jarige reegeit, een zogenaamde smalree. Bloed enigszins uit rechter oor, gebroken linker achterpoot en sporen van hard impact op de flank. Ik heb de dienstdoende BOA buitengebied gebeld. De dode ree wordt in de natuur gedumpt voor aaseters.

Een smalree is te herkennen aan een strakke rechte buiklijn als onderdeel van een rechthoekige romp, een smalle lange kop met hoog voorhoofd en staat hoog op de poten en de kop wordt hoog gedrag. Een jonge geit (2 tot 4 jaar) heeft een bredere kop en dikkere nek dan smalree, een forse achterkant, zwaartepunt lichaam midden of net achter midden romp, een meer vierkantige romp dan een smalree.

Dat reeën vaak het slachtoffer worden van een aanrijding heeft vooral te maken met de vele trekbewegingen die deze dieren maken, met name in het voorjaar. In totaal vonden er afgelopen jaar in onze provincie meer dan 1600 dodelijke incidenten met wild plaats. De provincies Noord-Brabant, Gelderland, Overijssel en Drenthe huisvesten driekwart van alle reeën in Nederland. De totale stand wordt in Nederland wordt geschat op 60.000 – 100.000 stuks. Naar schatting zijn jaarlijks in Nederland meer dan 10.000 aanrijdingen met reeёn, volgens Wildaanrijding.nl.

Wat kun je het best doen als een aanrijding onvermijdelijk is?
Wijk als automobilist vooral niet uit. Wie uitwijkt, kan op een tegenligger klappen of tegen een boom rijden. Veel eenzijdige ongevallen in gebieden waar veel wilde dieren voorkomen hebben vaak te maken met een overstekend dier. Valt een aanrijding niet te voorkomen, probeer dan zo beheerst en langzaam mogelijk te remmen. Bel de politie en geef de locatie door, ook als het dier niet blijft liggen. Doorrijden is strafbaar. Wacht de komst van politie of faunabeheerder af. De meldkamer van de politie roept na een aanrijding een beschikbare faunabeheerder op: die is aangesloten bij of geaccrediteerd door de Stichting Wildaanrijdingen. Ze rijden meestal rond in een pick-up met een lier. Wanneer de weg vrij en veilig is, zorgen ze voor de verdere afhandeling. Zij hebben speciaal verlof om wilde dieren te vervoeren. Ook hebben ze altijd een wapen mee, om gewonde dieren uit hun lijden te verlossen. Het dier wordt in principe teruggeven aan de natuur als voedsel voor aaseters. Af en toe gaat het naar een destructiebedrijf en in sommige gevallen vindt wetenschappelijk onderzoek plaats.

Ook bij twijfel altijd de politie bellen. Als je een klap hebt gehoord en vermoedt dat je een dier hebt geraakt, maar niks kunt vinden, komt faunabeheerder kijken. Het dier kan op de vlucht zijn geslagen nadat het gewond is geraakt. Als het nodig is, nemen ze nachtzichtapparatuur en honden mee. Het komt voor dat een aangereden reeën en herten anderhalve kilometer verderop een rustig plekje vindt om dood te gaan. Vaak vinden ze een wild zwijn met gebroken poten, 600 meter van de aanrijding. De dieren zijn dan geschrokken en nog in staat om naar een veiliger plek te lopen. In negen van de tien gevallen vinden ze zo’n dier terug. Meestal dood, soms levend. Dan wordt het uit zijn lijden verlost.

Ben je verzekerd tegen een aanrijding met een wild dier?
De impact van een wildaanrijding kan groot zijn, met name als het om een edelhert of een wild zwijn gaat. Neem een aanrijding met een volwassen edelhert van 250 kilo en een schofthoogte van 120 centimeter bij een snelheid van 60 kilometer per uur: de druk op de voorzijde van de auto staat dan gelijk aan het gewicht van 5000 kilo, het gewicht van een olifant. De schadelast van wildaanrijdingen is afgelopen jaren flink toegenomen, blijkt uit cijfers van het Data Analytics Centre (DAC) van het Verbond van Verzekeraars. In 2017 kostte een gemiddelde claim de verzekeraars 1632 euro, in 2020 ging het om 1921 euro. Die stijging heeft volgens het Verbond te maken met het steeds complexer worden van schadeherstel en auto-onderdelen die duurder zijn geworden. Is de auto alleen WA verzekerd, dan draai je volgens de Consumentenbond en de ANWB zelf op voor de schade. Dieren die in het wild leven hebben geen eigenaar. Er is dan ook geen aansprakelijke partij. Met een volledige of beperkte cascoverzekering is het mogelijk om de schade te claimen bij je autoverzekering.

Met welke dieren vinden de meeste aanrijdingen plaats?
Aanrijdingen met reeën komen verreweg het vaakst voor: zo’n 10.000 keer per jaar, zo is de inschatting van SWN. Van Aardenne: Het aantal reeën in ons land is de afgelopen decennia enorm gegroeid. In de jaren 70 en 80 telden we tussen de 30.000 en 40.000 reeën, nu zitten we op meer dan 100.000. Wilde zwijnen staan op nummer twee. Normaal gesproken gaat het om zo’n driehonderd aanrijdingen per jaar, maar dit jaar komen we uit op zevenhonderd of meer. We handelen er momenteel vijf per dag af. Er is nauwelijks voedsel te vinden, dus trekken ze eropuit. Ook zijn er meer zwijnen dan eerder, vanwege de milde winters. Verder gaat het om edelherten (ruim honderd) en damherten (ruim honderd), maar ook dassen, otters, bevers en wolven. De meeste ongelukken gebeuren in Gelderland (2200 in 2020). In Flevoland is de kans op een aanrijding met een wild dier het kleinst (290).

Wat kun je doen om een aanrijding te voorkomen?
De incidenten vinden meestal in de schemering plaats, wanneer dieren op zoek gaan naar voedsel of een partner. Pas je snelheid na zonsondergang aan en wees alert. Bij een snelheid van 60 kilometer per uur heeft het wild kans om je auto te ontwijken. Deze snelheid biedt bovendien de mogelijkheid tijdig te remmen. Houd er rekening mee dat er meerdere dieren kunnen volgen.

Mooie Groote Beerze, ondanks 't rechte stukje

De meandering van de Groote Beerze zorgt voor een nieuwe landschap. Zonder meer veel mooier dan de brede bak met water zoals die sinds de ruilverkaveling uit de begin jaren 70 van de 21e eeuw ontstond. Toch is er een stukje dat rechte loopt en zeker even mooi is. Dit stukje is tevens een oud stukje van de oorspronkelijke beekloop van voor de ruilverkaveling. De aangetakte lus is uitgebaggerd. deze lus lag al die jaren in het bos, zonder dat dit deel gedempt is geweest.

Een van de oude lussen uit de oude Groote Beerze zijn weer aangetakt. De foto toont een van de weinige rechte stukjes in de nieuwe meander.

De hoge waterstand is deels het gevolg van de vele regen die de laatste week is gevallen. Omdat de doorvoer van het water nog belemmert wordt door de buizen die onder de gronddammen in de beek liggen, zorgt voor een belemmerende waterafvoer. Die dammen liggen er nog in om met de machines naar de plaatsen te kunnen komen waar nog gewerkt wordt. Die werken bestaan uit het dempen van de oude beekloop en het afwerken van de oevers. Zodra dat allemaal klaar is worden die gronddammen en de buizen verwijderd, waarna het water onbelemmerd door de beek zal gaan stromen.

Het hoge water laat zien wat de beek aan water afvoert bij langdurige regen. Als het nog meer regent zal de beek buiten z'n oevers treden.

Het buiten de oevers treden is een van de doelen bij hevige regen, zodat het water zo lang mogelijk in het gebied blijft. Zo kan het in de grond zakken en de grondwaterstand herstellen. Zo ontstaat er weer een moerasbos, waar de natuurwaarde sterk verbetert.

Grote bonte specht hakt nestholte verder uit

Vanmorgen zag ik dat een van mijn nestkasten door een Grote bonte specht verder was uitgehakt. Soms vernielen Grote bonte spechten nestholtes van ander spechten die te dicht bij hun nest een holte in een boom hebben uitgehakt. Twee jaar geleden zag is zoiets bij een kleine bonte specht. Een overdreven territorium verdedigingsdrang is dan vaak de reden. Maar nu niet, gezien de tijd van het jaar.

Het vlieggat van deze nestkast is door een Grote bonte specht verder uitgehakt.

De grote bonte specht hakt soms nestkastjes aan spaanders. Ze eet immers regelmatig eieren of vogeljongen en probeert zich hakkend een toegang tot de voedselbron te verschaffen. Sommige exemplaren specialiseren zich in het roven van huiszwaluwnesten: ze timmeren het moddernest stuk en komen zo bij de eieren of jongen. Echter, deze kast is nog nooit bewoond, en het hakwerk is nog vers, gezien de kleur van het hout dat nog niet verweerd is. er ligt wel een pluimpje in, maar verder is de kast schoon. Er ligt zelf geen ontlasting in, dus als slaapplaats heeft de kast ook niet gediend. De pluimpjes kunnen bovendien van de specht zijn.

Project Herinrichting Beekdal Groote Beerze

Op 6 september werd begonnen met de uitvoering van het project 'Herinrichting beekdal Groote Beerze'. Tussen de Biezengoren aan de Casterse kant, en de Schipstaarten aan de Neterselse kant werd begonnen met het uitgraven van de nieuwe meanders. Jaren van voorbereiding gingen er aan vooraf. Er werden info en inspraak sessies belegd, eerst in cafés, later online. Door de Corona pandemie was het niet meer mogelijk om live sessies te organiseren. Het project, project 1 genoemd, loopt van af de eerste stuw in de Groote Beerze, vanaf de Hoeve en loopt iets voorbij natuurgebied de Grijze Steen.

Project Herinrichting Beekdal Groote Beerze

De ligging van het nieuwe traject loopt over de oude dorpsgrens tussen Casteren en Netersel. De beek vormde voor de ruilverkaveling, einde jaren 60, begin jaren 70 de natuurlijke dorpsgrens. Tijdens de ruilverkaveling is de beek verbreed, verdiept en recht gemaakt. Het doel van de kanalisatie was er op gericht om het water zo snel mogelijk af te voeren en zo de akkers beter bewerkbaar te maken. Destijds konden de boeren in het voorjaar de akkers niet op omdat ze er te nat bij lagen. Toen kende men nog geen extreme regenval en lange periode van droogte. Het klimaat in ons land en zeker op de zandgronden was veel gematigder. De winters waren kouder, er lag geruime tijd sneeuw, en waren de winters en het voorjaar nat. De zomers waren wel droger, maar niet extreem.

De laatste jaren kennen we door de klimaatsverandering, veroorzaakt door menselijk handelen, vaak periodes met soms langdurige en extreme regen, zelfs in de zomermaanden. De laatste jaren is het in de zomer veel warmer, en valt er lange tijd geen regen. De landbouw mag dan, om verdere verdroging in de natuur tegen te gaan, geen oppervlaktewater onttrekken om de akkers en weilanden te beregenen. Ook de industrie verbruikt tegenwoordig veel grondwater voor productieprocessen en koeling. Daarom is het hard nodig om geen druppel regenwater onbenut naar de Noordzee te laten stromen.

Het project 'Herinrichting beekdal Groote Beerze' is er op gericht om de verdroging tegen te gaan en bij extreme regen het water te kunnen bergen. Door het bergen van regenwater wordt voorkomen dat er extreme wateroverlast ontstaat. Het water wordt dan zo lang mogelijk vastgehouden in de daarvoor ontworpen lage delen. Het water krijgt dan de gelegenheid om de grond in te zakken, wat bijdraagt tot een hogere grondwaterstand. Door de verondieping van de beek en de sloten wordt de drenagewerking verminderd. Omdat de meandering de beek ongeveer twee maal zo lang maakt, blijft het water ook langer in het gebied. Door de versmalling van de beek neemt de stroomsnelheid ook weer toe, wat de waterkwaliteit verbeterd.

De meandering zorgt er ook voor dat het water in de bochten erosie veroorzaakt, waar zich dan sedimenten afzetten. Bij een hoger stroomsnelheid krijgen zwevende deeltje in het water minder tijd om te kunnen bezinken, en wordt er meer materiaal in suspensie (vaste stof in een vloeistof) meegesleurd. Omdat in de binnenbochten de stroomsnelheid afneemt kan het sediment zich op de zanderige buit de waterlijn af zetten. Daarbij ontwikkelt zich een habitat voor beekplantjes en dierlijk beekleven.

Woensdag 22 september 2021 werd begonnen met het dempen van een deel van de oude beekloop van de Groote Beerze. De grond die daarvoor gebruikt wordt komt van de Neterselse Heide, wat deel uit maakt van het project Natte Natuurparel De Utrecht. De toplaag wordt verwijderd vanwege de nutriënten. Op de arme ondergrond ontwikkeld zich natuur. Bij veel regen zullen de afgegraven percelen wel eens water op maaiveld staan.

De aangevoerde grond wordt met de bulldozer de oude beek in geschoven. In de huidige beekloop groeit het vrij zeldzame 'Drijvende Waterweegbree'. Op diverse plaatsen wordt het Drijvende Waterweegbree met een graafmachine naar de nieuwe meander getransplanteerd. Dat wordt op meerdere plaatsen langs het traject zo gedaan.

Hiermee is de herinrichting nog niet klaar. Ook dat blijf ik volgen en zal daar de komende tijd video's van publiceren.

Herschapen landschap beekdal Groote Beerze

Het landschap in Beekdal Groote Beerze heeft door de nieuwe meandering een gedaanteverandering ondergaan. Als je het gebied niet goed kent zijn de locaties waar oude foto's gemaakt zijn niet meer terug in het landschap te plaatsen. Andersom, nieuwe foto's langs oude foto's leggen en daarbij de zekerheid hebben dat ze op de zelfde plaatsen gemaakt zijn wordt ook een opgave.

Landschapsverandering door nieuwe meander in de Groote Beerze

Vanaf 8 september van dit jaar is het landschap in Beekdal de Groote Beerze compleet veranderd. Geen meter is het zelfde. De brede beek is nu een smalle en meanderende beek aan het worden. Aan het worden, omdat er nog een deel gedaan moet worden. En dan zijn we er nog niet. Als de nieuwe meander in z'n geheel uitgegraven is moet er nog veel gedaan worden. Zo komen er op drie plaatsen voetgangersbruggen. Een van die bruggen wordt een bredere brug, geschikt voor wandelaars, rolstoel en fietsers. Dan kan men met de fiets vanaf de Schipstaarten over de brug naar de overkant, naar de Biezengoren aan de Casterse kant. Naast die brug komt een voorde. Dat is een plaats die geschikt is om met een paart - bereden of aangespannen- naar de overkant te komen. Deze route wordt opgenomen in de ruiterroute in de Kempen.

Vanaf de brug met naastgelegen voorde wordt een wandelpad aangelegd die langs de Groote Beerze naar de volgende brug leidt. Daar kan men weer naar de overkant, waar de wandelroute weer terug leidt naar het vertrekpunt, de eerste brug. Ook wordt deze route gekoppeld aan de wandelroutes in de omgeving, zoals die van de Neterselse Heide of die van de Grijze Steen. Vanaf de tweede brug tot aan de derde brug is het niet mogelijk om aan de Groote Beerze te wandelen. Dat deel wordt een afgesloten natuurgebied. Wandelen kan vanaf daar over de opengestelde paden die verder van de beek lopen. Met een omweg kun je weer bij de derde brug komen, waar je dan aan de overkant, weer over normale opengestelde paden een kleine omweg maakt naar de eerder genoemde bruggen, of waar je de route ook wilt vervolgen.

Wordt vervolgd. Stay tuned, blijf kijken.
Meer ook op mijn YouTube kanaal www.youtube.com/jozefvanderheijden

Groote Beerze aangetakt op oude meander

Vanmorgen was ik bij de Groote Beerze waar de Herinrichting gestaag vordert. Ze zijn aan het punt aangekomen waar vroeger, voor de kanalisering uit begin zeventiger jaren van de vorige eeuw, de oorspronkelijke meander-lus lag, die meander is nooit gedempt. Alles wat nu gedaan moet worden is de bagger uit de oude meander scheppen. in de jaren dat deze lus afgesloten was is er boomblad en andere materie in gevallen. Na al die jaren is dat tot bagger vergaan. Die bagger werd op de kant uitgesmeerd.

De oude meander loopt door, wat nu natuurgebied Grijze Steen is. Dit deel van de Grijze Steen bestaat voornamelijk uit rabatten met populieren. De watergangen in de rabatten dijn afgedamd om zo het water in het gebied te houden. Het hele gebied zal door de herinrichting vernatten. Dat zal er tevens voor zorgen dat er veel andere bomen en planten zullen gaan groeien, voor zover ze in dit plan al niet worden aangepland.

De natuur zal zich aan gaan passen en meer naar het moerasachtige gaan nijgen. Ook hier wordt de oude beekloop gedempt. En ok hier zijn velen vrachten zand nodig. Bij het storten en het opschuiven van het zand wordt het slip dat op de bodem van de beek ligt opgestuwd. De hoeveelheid slip in dit deel is vele malen groter als in het deel waar de aannemer met de demping begon. Hoe verder stroomafwaarts, hoe meer zwevend materiaal de tijd krijgt om naar de bodem te zakken. Die zwevende delen bestaat uit materiaal dat via de slotjes vanuit de akkers in de beek stroomt, maar ook het restmateriaal dat na zuivering uit de rioolwaterzuivering in de beek geloosd wordt.