maandag 31 augustus 2020

Naar Lepelaars kijken vanaf de Flaestoren

Vanmorgen ben ik de Flaestoren opgegaan om landschapsfoto's te maken. Tot mijn verrassing zag ik een groep Lepelaars in de Flaes. Ik had geen telelens bij, wat niet perse een probleem is, daar ik de gehele groep met een 18 - 300 mm lens toch nog in een vullend beeld kon fotograferen. De groep telden in totaal 75 Lepelaars, die vergezeld werden door 6 Zwarte ooievaars.

De Lepelaars lepelen heen en weer op zoek naar voedsel. Visjes, waterdieren, slakken, insecten en wormen staan op het menu.

De lepelaar (Platalea leucorodia) is een vogel uit de familie der ibissen en lepelaars. De lepelaar heeft een lengte van ongeveer 80 tot 93 cm. De lepelaar is onmiddellijk herkenbaar aan de aan het uiteinde spatelvormig verbrede zwarte snavel, die aan de voorzijde geel is. De vogel is wit met gele/lichtoranje plekken. De verlengde kopveren vormen een bossige kuif. De vogel komt voor in vennen, bij sloten, op slikken en wadden. Het voedsel bestaat uit vis, waterdieren, slakken, insecten en wormen, ook weleens plantendelen.

In het najaar vliegen de vogels via Noord- en Zuid-Spanje. In deze gebieden blijven ze een week of twee om krachten op te doen om verder te kunnen trekken. In totaal kan de trektocht wel twee maanden duren. Tijdens de trek naar Afrika gaat ongeveer de helft van de jongen dood door jacht, hoogspanningskabels of uitputting. Begin februari vertrekken de lepelaars weer uit hun overwinteringsgebieden. De terugreis wordt veel vaker onderbroken. Om voldoende energie te hebben voor de tocht moet ook langs de kust van Marokko en Frankrijk gestopt worden. Eenmaal aangekomen in Nederland zijn o.a. Friesland en Groningen de verzamelplaats. Van daaruit vliegen de vogels door naar hun broedkolonies. Tegenwoordig overwinteren er enkele tientallen lepelaars in Zeeland en Holland.


Wie zegt Landgoed De Utrecht, denkt gelijk aan de de Flaes en het Goor ven. Op 11 november 2011 is de uitkijktoren D’n Flaestoren geopend, naar een ontwerp van LuijtenISmeuldersIArchitecten uit Tilburg. Door 8 bomen van het landgoed zelf, elk zo’n 25 meter lang en 3000 kg zwaar, te combineren met slanke stalen kolommen is een open structuur gecreëerd waarin, door een afwisseling van trappen en bordessen, een makkelijk te belopen route naar het uitzichtbalkon op 22 m hoogte leidt. Vandaar en vanaf elke traptrede er naar toe, heb je een prachtig uitzicht over het niet toegankelijke deel van het natuurgebied De Flaes en het Goorven en de bossen er rondom heen.

woensdag 26 augustus 2020

Horizontaal gestuurde waterleiding boring

Langs de weg van Netersel naar Casteren wordt de komende 4 weken in opdracht van Brabant Water een nieuwe drinkwater transportleiding aangelegd. Op maandag 24 augustus 2020 zijn de boorwerkzaamheden opgestart. Er is gekozen voor horizontaal gestuurd boren waardoor nagenoeg geen graafwerk nodig is. Er worden op enkele plaatsen, honderden meters van elkaar, putten gegraven waar een geplaatste bovengronds machine horizontale boring uitgevoerd waardoor de nieuwe leiding wordt getrokken. Ze passen deze techniek toe als we grote obstakels bovengronds en ondergronds tegenkomen. Door de leidingen tot 9 meter diep te leggen worden obstakels als boomwortels gemeden. Sterker nog, de pijp komt onder de boomwortels te liggen.

Horizontaal gestuurde waterleiding boring.

De boringen worden verricht door Holland Drilling. Holland Drilling is dé specialist voor het ontwerpen en realiseren van iedere sleufloze kruising ten behoeve van de ondergrondse infrastructuur. Met de HDD - boortechniek (Horizontal Direction Drilling) kunnen op eenvoudige wijze objecten sleufloos worden gekruist over grotere afstanden. Een kleine ontgraving aan het begin en einde van de boring is voldoende om de kruising mogelijk te maken. Met de HDD - techniek kunnen buizen van o.a. polyethyleen worden aangebracht welke dienen voor onder andere drinkwater. Tijdens het boren wordt met een detectiemeter de diepte en de afbuiging gecontroleerd met een DigiTrak Falcon F5 Rebar Transmitter. Bij elke meting wordt op de punt van de detectiemeting een merkpunt op de grond aangebracht, die later met een GPS digitaal wordt vastgelegd. Door daar de diepte van elk meetpunt aan toe te voegen ontstaat er een 3D kaart van de infrastructuur.

De boormachine haat schuin de grond in, te beginnen bij de uitgraving.

De boringtechniek, de zogenaamde horizontaal gestuurd boren of Horizontal Directional Drilling (HDD), is een sleufloze techniek die gebruikt wordt voor de aanleg van ondergrondse infrastructuur. De techniek is van oorsprong gebruikt in de olie-industrie, maar vanaf de jaren 70 werd het ook steeds meer ingezet om pijpleidingen onder rivieren, kanalen en grote wegen door te laten gaan. Vanaf de jaren 90 wordt HDD niet alleen meer voor aardgas- en aardolieleidingen gebruikt, maar ook bij de aanleg van waterleidingen, telecommunicatiekabels en elektriciteitskabels ingezet. De waterleiding van Netersel naar Casteren wordt onder de wortels van de eikenbomen en de Groote Beerze door geboord, op een diepte van 9 meter.

Bentoniet wordt door tijdens het boren de boorbuis gepompt. Er is een tienvoud aan Bentoniet nodig voor het uitdrijven van het weggeboorde zand.

Tijdens de pilotboring wordt de boorkop door een rig door de aarde geduwd. De boorkop is hol en wordt door een holle leiding vanaf de oppervlakte gevoed met bentoniet (een klei / kalk brei), dat het boorgat openhoudt en tegelijkertijd overtollige aarde afvoert. Hoewel het in Nederland door de relatief zachte grond niet nodig is, wordt er vaak ook nog een motor in de boorkop gezet, die extra kracht kan bieden tijdens het grondverruimend duwen. Het boorgat is gemiddeld 1,2 tot 1,5 keer zo groot als de boorkop. Dit komt door de overdruk waarmee de boorvloeistof uit de boorkop komt. De diameter van de boorkop varieert van 50 tot 150 millimeter.

Met het DigiTrak Falcon F5-systeem wordt de boorkop gevolgd.

Nav-Tech Horizontal Directional Drilling is al meer dan 20 jaar actief in het zuiden van de Verenigde Staten. Nav-Tech is gespecialiseerd in de installatie van nutsvoorzieningen voor zowel grote als kleine klanten en staat bekend om zijn hoge kwaliteit van het werk op het grondgebied. Met het DigiTrak Falcon F5-systeem met Sub-k Rebar-mogelijkheden kan men de zender afstemmen op elke storingstoestand waarmee ze worden geconfronteerd. Dankzij de exclusieve Falcon F5-bandoptimalisatie en Sub-k-frequenties, was Nav-Tech in staat om het gebied te scannen waarin ze wilden boren en de frequentie te selecteren die het meest geschikt was voor dit unieke project. Waar oudere systemen met een vaste frequentie het hadden gefaald, had Falcon, met zijn vermogen om meer dan duizend frequenties te scannen, geen moeite om deze moeilijke klus om te zetten in een succesvol voltooid project.

Nu de drinkwaterleiding door de boorschacht is getrokken is dit deel klaar. Hier wordt later het andere deel aan elkaar gelast.

zondag 23 augustus 2020

De Groenling man en de juveniele

Een van de vinkensoorten is de Groenling, ook wel Groenvink genoemd. Naast de gewone Vink is de Groenling de meest bekende en voorkomende vinkachtigen in Nederland en België. De andere vinkachtigen in ons land zijn de Sijs, Barmsijs, Frater en de Putter. De gorzen (Emberizidae) werden vroeger ook tot deze familie gerekend, maar vormen nu een aparte familie. Al deze families behoren overigens wel tot dezelfde superfamilie Passeroidea.

De Groenling man

De Groenling is oorspronkelijk een bewoner van bosranden en halfopen zoomvegetatie. Nu dat natuurlijke habitat zeldzaam is, bewoont de groenling vooral cultuurlandschappen: als er maar genoeg dichte struiken zijn. Groenlingen eten zaden. In hun stevige snavel trillen ze daarvan al ronddraaiend de vrucht uit de schil en wordt deze opgegeten.

Groenling juveniele

Een Groenling is ongeveer 15 centimeter lang. Groenlingen doen hun naam eer aan: ze laten zich herkennen aan allerlei tinten groen in hun verenkleed. Het mannetje is olijfgroen van kleur, vooral op de stuit. De rug heeft een bruine tint en de onderzijde is meer geelachtig. De randen van de vleugel en de meeste staartpennen zijn aan de basis helder geel. De dikke snavel is bijna wit en de poten zijn vleeskleurig. Het wijfje is minder intensief van kleur, zij is meer grijsgroen en haar geel in de veren is veel valer. De juveniel is grijzer dan vrouwtje en de buikzone is meer gestreept.

donderdag 20 augustus 2020

Boorputten nieuwe drinkwaterleiding Netersel

Vandaag zijn de boorputten uitgegraven voor het horizontale boorwerk, waar de nieuwe drinkwater persleiding door getrokken wordt. De graafwerkzaamheden worden uitgevoerd door Hoefnagel grondverzet uit Schijndel, die door Aannemersbedrijf M. Hurkmans en Zn. uit Someren is ingehuurd. Mogelijk doen zij ook de boringen, maar dat weet ik volgende week pas. Mogelijk doet een zusterbedrijf van de Hurkmans Groep, Projecten Mart Geers dat. Zij zijn gespecialiseerd in bovengrondse en ondergrondse infrastructuur.

De weg van Netersel naar Casteren is nog tot 18 september afgesloten. Het gehele project duurt tot 10 oktober.

Het HDD-proces bestaat normaliter uit drie fasen: de pilotboring, het verruimen van het boorgat en het trekken van de productiepijp (voorbeeld video). Tijdens de pilotboring wordt de boorkop door een rig door de aarde geduwd. De boorkop is hol en wordt door een holle leiding vanaf de oppervlakte gevoed met bentoniet, dat het boorgat openhoudt en tegelijkertijd overtollige aarde afvoert. Hoewel het in Nederland door de relatief zachte grond niet nodig is, wordt er vaak ook nog een motor in de boorkop gezet, die extra kracht kan bieden tijdens het grondverruimend duwen. Het boorgat is gemiddeld 1,2 tot 1,5 keer zo groot als de boorkop. Dit komt door de overdruk waarmee de boorvloeistof uit de boorkop komt. De diameter van de boorkop varieert van 50 tot 150 millimeter.


De tweede fase tijdens een HDD-boring is het verruimen van het boorgat. Als de boorkop een volledige boring heeft gedaan, wordt deze verwijderd van de buisleiding en vervangen door een ruimer. Deze wordt door de rig vervolgens teruggetrokken. Tijdens dit terugtrekken vergroot de ruimer het boorgat, terwijl hij tegelijkertijd een leiding achter zich aantrekt, die voorziet in boorvloeistof, om instorting van het gat te voorkomen. Dit ruimen kan, al naargelang de diameter van de productiepijp meermalen herhaald worden.

De laatste fase van het proces is het trekken van de productiepijp. Als de ruimer het boorgat voldoende vergroot heeft, wordt deze losgekoppeld van de buisleiding en vervangen door een laatste ruimer en de productiepijp, die in zijn geheel uitgelegd is. Een wartel tussen de ruimer en de pijp moet draaiing van de pijp voorkomen. Wanneer de pijp te licht is en te veel druk opvangt, kan er een ballastpijp in de productiepijp gelegd worden, die de druk verlaagt.

dinsdag 18 augustus 2020

Nieuwe drinkwaterleiding Netersel - Casteren

Langs de weg van Netersel naar Casteren wordt de komende 4 weken in opdracht van Brabant Water een nieuwe drinkwater transportleiding aangelegd. Er is gekozen voor horizontaal gestuurd boren waardoor nagenoeg geen graafwerk nodig is. Er worden op enkele plaatsen, honderden meters van elkaar, putten gegraven waar een geplaatste bovengronds machine horizontale boring uitgevoerd waardoor de nieuwe leiding wordt getrokken. Ze passen deze techniek toe als we grote obstakels bovengronds en ondergronds tegenkomen. Door de leidingen tot 9 meter diep te leggen worden obstakels als boomwortels gemeden. Sterker nog, de pijp komt onder de boomwortels te liggen.

Deze 20 meter lange polyethyleen buizen worden met een speciale machine kops aan elkaar gelast tot een lange buis.

Deze week worden de pijpen aan elkaar gelast. De foto's tonen de handelingen tijdens het lassen. Eerst worden in de lasmal beide pijp einde recht en schoon geschraapt, waarna de uiteinde met een verwarmingsplaat worden verhit tot 230° Celsius. Als de vereiste temperatuur bereikt is worden de uiteinde tegen elkaar geperst. Na 12 minuten, als de las is afgekoeld wordt de lasmal geopend en kan de pijp weer verder worden getrokken voor de volgende lasverbinding. De pijpen hebben een diameter van 250 mm met een wanddikte van 22,7 mm. De leiding is gemaakt om 16 bar aan leidingdruk te kunnen weerstaan. Vermoedelijk wordt volgende week begonnen met het horizontaal boren van de schacht waar de pijp in wordt doorgevoerd.

Als u zich afvraagt wat de pijpen kosten? Prijzen van bouwmaterialen worden per project middels offertes bepaalt, daar is geen standaard prijs voor. Echter, als indicatie; deze pijpen kosten ongeveer € 200,00 bruto per meter, exclusief BTW. Dat is € 300.000,00 (3 ton) voor 1,5 Km leiding, exclusief het lassen en de boring. Specificaties.

De boringtechniek, de zogenaamde horizontaal gestuurd boren of Horizontal Directional Drilling (HDD), is een sleufloze techniek die gebruikt wordt voor de aanleg van ondergrondse infrastructuur. De techniek is van oorsprong gebruikt in de olie-industrie, maar vanaf de jaren 70 werd het ook steeds meer ingezet om pijpleidingen onder rivieren, kanalen en grote wegen door te laten gaan. Vanaf de jaren 90 wordt HDD niet alleen meer voor aardgas- en aardolieleidingen gebruikt, maar ook bij de aanleg van waterleidingen, telecommunicatiekabels en elektriciteitskabels ingezet. De waterleiding van Netersel naar Casteren wordt onder de wortels van de eikenbomen en de Groote Beerze door geboord, op een diepte van 9 meter.

Spiegellasbedrijf Bertil Hoekerswever uit het Overijselse Vroomshoop last de pijpen tot 375 meter lengte.

Het HDD-proces bestaat normaliter uit drie fasen: de pilotboring, het verruimen van het boorgat en het trekken van de productiepijp. Tijdens de pilotboring wordt de boorkop door een rig door de aarde geduwd. De boorkop is hol en wordt door een holle leiding vanaf de oppervlakte gevoed met bentoniet, dat het boorgat openhoudt en tegelijkertijd overtollige aarde afvoert. Hoewel het in Nederland door de relatief zachte grond niet nodig is, wordt er vaak ook nog een motor in de boorkop gezet, die extra kracht kan bieden tijdens het grondverruimend duwen. Het boorgat is gemiddeld 1,2 tot 1,5 keer zo groot als de boorkop. Dit komt door de overdruk waarmee de boorvloeistof uit de boorkop komt. De diameter van de boorkop varieert van 50 tot 150 millimeter.

De tweede fase tijdens een HDD-boring is het verruimen van het boorgat. Als de boorkop een volledige boring heeft gedaan, wordt deze verwijderd van de buisleiding en vervangen door een ruimer. Deze wordt door de rig vervolgens teruggetrokken. Tijdens dit terugtrekken vergroot de ruimer het boorgat, terwijl hij tegelijkertijd een leiding achter zich aantrekt, die voorziet in boorvloeistof, om instorting van het gat te voorkomen. Dit ruimen kan, al naargelang de diameter van de productiepijp meermalen herhaald worden.

Nadat er weer een 20 meter lange polyethyleen buis aan gelast is wordt de pijp met een kraan verder getrokken.

De laatste fase van het proces is het trekken van de productiepijp. Als de ruimer het boorgat voldoende vergroot heeft, wordt deze losgekoppeld van de buisleiding en vervangen door een laatste ruimer en de productiepijp, die in zijn geheel uitgelegd is. Een wartel tussen de ruimer en de pijp moet draaiing van de pijp voorkomen. Wanneer de pijp te licht is en te veel druk opvangt, kan er een ballastpijp in de productiepijp gelegd worden, die de druk verlaagt.

Voor de besturing van een HDD-pijp wordt gebruikgemaakt van een simpel principe. Als er gestuurd moet worden tijdens de boring, wordt er een asymmetrische boorkop gebruikt. Zolang de pijp ronddraait, en de boorkop dus ook, gaat de boring in een rechte lijn. Als er gestuurd moet worden, wordt de boorkop in een bepaalde positie vastgezet en zo verder door de grond geperst. Door de asymmetrie zal hij de gevraagde kant op gaan. Plaatsbepaling van de boorkop en buisleiding geschiedt door middel van een sturingstool gelijk achter de boorkop. Hierin zitten een aantal hellingmeters, om de helling van de boorkop te bepalen. Ook zit er een magnetometer in om het magnetische noorden te kunnen bepalen. Deze twee functies kunnen door de operator van de boor gebruikt worden om de locatie te bepalen.


Zie ook waterstoring.nl/Werkzaamheden
Startdatum:                   06-07-2020 om 00:00 uur
Verwachte einddatum:  10-10-2020 om 16:00 uur

vrijdag 14 augustus 2020

Water is vooral nu van levensbelang

Zonder water geen leven. Dat geld voor alle leven. Zoals de mens water nodig heeft om alle processen in het lichaam draaiende te houden, afval op te ruimen en de lichaamstemperatuur te regelen, is dat ook bij dieren het geval. Als het warm is raakt het lichaam oververhit. De mens raakt warmte kwijt door te transpireren. Dat doen veel dieren ook. Andere moeten dat doen door de warmte middels uitademing (hijgen) af te voeren, andere moeten simpelweg het lichaam afkoelen door in het water te gaan liggen of zich met water te besprenkelen (baden).

Tjiftjaf komt naar het water om te drinken.

In tegenstelling tot mensen kunnen vogels niet zweten om warmte kwijt te raken. Ook kunnen ze niet even hun verenpak uitdoen. Vogels die oververhit beginnen te raken zijn lusteloos en ademen snel. Vaak zullen ze met gespreide veren en hun snavel open zitten te hijgen. Door het hijgen wordt namelijk veel vocht verdampt en bij dit verdampen wordt warmte uit het lichaam onttrokken. Dit werkt verkoelend, maar een vogel droogt er wel sneller door uit en heeft dus water nodig om het vochtverlies aan te vullen.

Aangezien vogels kunnen vliegen, is er voor hen ook in tijden van droogte meestal wel water te vinden. Ze moeten er dan alleen wel veel meer moeite voor doen en ze kunnen hun energie eigenlijk goed voor andere zaken gebruiken. Zoals voedsel zoeken. U helpt ze daarom goed door schalen met water neer te zetten. Niet alleen kunnen ze hiervan drinken, een bad geeft ook direct verkoeling. Zet de schalen op een veilige, hoge plek, zodat katten niet meteen bij ze kunnen als ze zitten te drinken. En op een plek die zoveel mogelijk uit de zon blijft, anders kan het water flink heten worden. Omdat vogels er ook graag in badderen is een wat grotere, ondiepe schaal het meest geschikt. Ververs het water liefst dagelijks, want door het badderen kan het flink vervuilen.

Deze Tjiftjaf is nog gezond. Snel en erg beweeglijk fladderde hij (of zij) van de ene naar de andere plek.


Onze Rode Eekhoorn, of Euraziatische Rode Eekhoorn hebben oorpluimen in de winter en een grote pluimstaart, dient voor het evenwicht bij het springen en regeling van de lichaamstemperatuur. De kleur van de pels kan varieren van rood tot bruin, zandkleurig, grijs of zwart, met een witte buik. In de winter zijn de flanken wat grijzer. Ze hebben vier tenen aan de voor- en vijf aan de achterpoten, met scherpe nageltjes om goed te kunnen klimmen. Een opvallend kenmerk zijn de onderkaak helften die los van elkaar kunnen bewegen, waardoor ze gemakkelijk noten kunnen open kraken.

De Rode Eekhoorn kwam drinken en was weer verdwenen.

De eekhoorn in de tuin bij onze schuur komt dagelijks zonnebloempitten eten. Vanmorgen kwam de eekhoorn enkel drinken. Daarna was hij weer weg. Om aan eten te komen is de eekhoorn natuurlijk niet aangewezen op de zaden die hij bij de fotohut kan vinden. Water is een ander verhaal nu het al lang erg warm en droog is. Het vijvertje bij de fotohut wordt om de paar dagen bijgevuld met water dat in de containers verzameld is. Regenwater dat van het dak van de schuur in de containers stroomt wordt opgevangen en zo kan ik een voorraad van 2,5 m³ water opvangen.