vrijdag 31 augustus 2018

De Pals bos- en heidewandeling

De Pals bos- en heidewandeling staat op papier voor 7,2 km. Ik kwam daar iets over heen, maar ik ben een paar keer van de route afgeweken om een foto te maken van wat daar dichtbij te zien was. De Route start aan het einde van de Pals (straat), net voor het viaduct van de A67. De wandelroute ligt volledig op Haperts grondgebied.

De wandelpaden lopen langs bosranden, door bossen en door heidegebied.

De Pals is een bosgebied dat samen met Kroonvense Heide een oppervlakte heeft van 508 ha. Het maakt tegenwoordig deel uit van Boswachterij De Kempen en is eigendom van Staatsbosbeheer. Er is ook een weg die De Pals heet, en daaraan staat een landhuis van dezelfde naam. Een deel van Pals is aangewezen als bosreservaat. Het bevat bestanden van grove den die uit 1882 stammen. Om een natuurlijk milieu te verkrijgen zijn exotische bomen, met name de Amerikaanse eik, in 2004 verwijderd. In dit gebied vindt men dubbelloof en dalkruid. De rosse vleermuis en de zwarte specht komen er voor.

Een deel van de kaart die bij het vertrekpunt is ingelijst. De rode pijlen volgen en je komt weer terug bij het vertrekpunt.

Na een paar kilometer voor de bossen, komen we uit bij de Cartierheide, waar ik gisteren wandelden.

Hoge, kaarsrechte sparrenbomen en de eerste paddenstoelen (Dennenvoetzwam). 

De meeste wandelpaden liggen er mooi en egaal bij.

Blauwe luchten met stapelwolken, en een spar die de zware voorjaarsstorm niet heeft overleeft.

Deze metalen vogels vliegen over om op Welschap te landen.

Het viaduct over de A67 is de laatste hindernis op de wandelroute. De A67 is een van de drukste wegen in Nederland.

donderdag 30 augustus 2018

Cartierheide wandelroute Hapert

De Cartierheide in Hapert, tussen de A67 en de Postelseweg (van Eersel naar Postel) is een 172 ha groot natuurgebied. De Cartierheide maakt is onderdeel van het Natuurgebied De Kempen dat in eigendom is van Staatsbosbeheer, die voor de wandelaars een 7 km lange wandelroute heeft uitgezet. De route gaat door het heidegebied, langs vennen, zoals het Pannegoor.

In het gebied groeien onder meer Ronde zonnedauw en Klokjesgentiaan. Reptielen als Gladde slang, Levendbarende hagedis en Hazelworm leven hier. Ook de Heikikker kan men er vinden.

De parkeerplaats aan de Postelseweg, van Eersel naar het Belgische Postel is het startpunt van de wandeling.

Het startpunt van het boswachterspad over de Cartierheide bevindt zich bij de grote parkeerplaats aan de Postelseweg in Eersel. Hier vind je ook een paneel met informatie over de Kempen. Volg de paaltjes met donkerpaarse koppen om de route van 7 kilometer te wandelen. De wandelroute is grotendeels onverhard en bestaat met name uit zandpaden. Verspreid in het gebied staan verschillende banken en zitjes. Honden mogen mee, mits aangelijnd. Reeën spotten gaat het beste zonder hond. Op de Cartierheide vind je niet alleen vergezichten en een gevoel van vrijheid, maar kun je ook verschillende diersoorten tegen het lijf lopen. De kleine parelmoervlinder, boomvalk en zwarte specht vliegen rond en in de zomer zie je de levendbarende hagedis voorbij komen.

Als de zon opkomt of de schemer valt en je heel stil bent, laten de reeën zich zien. De gladde slang sluipt ook rond, al moet je wel heel erg rustig en stil lopen om die langs je pad te ontdekken. Bij het grote ven kijk je uit over het water en zijn bewoners. Hier sta ik het liefst stil. Aan het water heb je een goed zicht op allerlei soorten vogels en watervogels. In het voorjaar en de zomer is het broedseizoen en vind je tijdens je wandeling een grote meeuwenkolonie aan het ven. Augustus heeft zijn eigen schoonheid. Dan kom je voor de bloeiende heide.

Is 7 km niet genoeg, de Cartierheide wandelroute is er ook in een 15 km versie: [PDF Download]

Wie deze pijlen volgt komt langs de mooiste plekjes van de Cartierheide.

De zandpaden doorsnijden de heidevelden die nu in bloei staan.


Aan de noord-oostelijke achterkant gaat het pad naar het Panneven.

De droogteperioden heeft het Panneven voor een groot deel drooggelegd.

Het wandelpad langs het Panneven.

Aan de westkant gaat het over brede paden langs de heide.

Het beukenbos, voor het Laarven. Vanaf hier is het minder dan 1 km tot het eindpunt.

zondag 26 augustus 2018

Wapendrager rups - Phalera bucephala

Vanmorgen fotografeerde ik een rups van de Wapendrager. De Wapendrager is een nachtvlinder. De rupsen zijn ruim zes centimeter lang en behaard. De grondkleur is geel met smalle en brede zwarte lengtebanden. De kop is glimmend zwart, met bovenop een opvallende gele V met de punt naar achteren.


De wapendrager of wapendragervlinder (Phalera bucephala) is een vlinder uit de familie van de tandvlinders die voorkomt in Midden-Europa en West-Europa. De voorvleugels van de imagines zijn zilverig grijsbruin met een min of meer schildvormige vaalgele tot okergele punt. De achtervleugels zijn vaalgeel. De wapendrager kan zich hiermee perfect camoufleren door, in rusthouding, zijn vleugels op te rollen langs zijn lichaam en zijn kop in te trekken, daardoor lijkt hij op een afgebroken berkentakje, een geval van mimicry. Bij gevaar spreidt hij zijn vleugels uit, waardoor hij plotseling lijkt op een gezicht met grote ogen en een lichte neusvleugel.



Wapendragers komen voor in tuinen, parken, weiden en loofbossen. Ze zijn wijdverbreid en overal in Nederland waar te nemen. Door de perfecte camouflage is de levenswijze van de wapendrager zeer onopvallend. Ze zijn het beste waar te nemen aan het begin van de nacht als ze gaan vliegen en op het licht afkomen. De vliegperiode is van mei tot en met juni. De waardplanten zijn de wilg, populier, berk, linde en els.

De Nederlandse benaming wapendrager komt van de kop van de rups, die de vorm en tekening heeft van een gekeperd wapenschild. Later is ook wel verondersteld dat de naam verwijst naar de schildvormige vlekken op de punten van de voorvleugels.

zaterdag 25 augustus 2018

Grote Groene Sabelsprinkhaan

De grote groene sabelsprinkhaan (Tettigonia viridissima) is een insect uit de sprinkhanenfamilie sabelsprinkhanen (Tettigoniidae), onderfamilie Tettigoniinae. Deze soort wordt ook wel gewoon als groene sabelsprinkhaan benoemd en abusievelijk wordt de wetenschappelijke naam weleens als Tettigonia viridis geschreven.

De Grote Groene Sabelsprinkhaan klimt in een uitgebloeide distel

De lichaamskleur is groen, meestal zonder vlekken, soms komen geheel gele exemplaren voor. Op het midden van de rug loopt een bruine streep, van boven op het halsschild tot de vleugelbasis, en de achterpoten zijn ongeveer twee keer zo lang als de andere twee paar. De twee voelsprieten zijn even lang als het lichaam. De totale lengte ligt ongeveer rond de 8 centimeter, waarvan de vleugels of de legbuis ongeveer de helft bepalen. Het mannetje wordt exclusief vleugels 28 tot 34 millimeter lang, het vrouwtje 27 tot 38 mm. Bij het mannetje zijn de vleugels langer, maar deze heeft geen legbuis. Deze iets gekromde en zijdelings afgeplatte legbuis, vandaar de naam sabelsprinkhaan, wordt onterecht nog weleens aangezien voor een angel, maar geen enkele sabelsprinkhaan kan ermee steken. Mannetjes hebben relatief lange, naar achteren wijzende cerci. Het verschil met de wrattenbijter (Decticus verrucivorus) is dat de legbuis in tegenstelling tot laatst genoemde soort naar onder gekromd is, ook heeft een wrattenbijter onder andere kleinere vleugels en een meer gedrongen lichaam.


De grote groene sabelsprinkhaan is een goede springer, er ook kan gevlogen worden bij verstoring of gevaar. Eigenlijk is het eerder wegzweven, want de afstand bedraagt nooit verder dan een tiental meters, er wordt alleen gevlogen na een sprong en er is geen sprake van opstijgen. De mannetjes 'zingen' door de voorvleugels langs elkaar te wrijven, en zijn te horen van drie uur in de middag tot drie uur 's nachts. Het geluid is zeer luid en goed te horen tot een afstand van 100 meter. De vrouwtjes zetten rond september de eitjes af die met de legbuis, ovipositor genaamd, in schorsspleten of in de bodem worden gebracht. De nimfen komen in de lente uit het ei, na te hebben overwinterd. De jonge groene sabelsprinkhanen blijven de eerste vervellingen nog in de lagere begroeiing omdat ze nog niet kunnen vliegen. Pas als ze volwassen worden rond eind juni wordt wat meer op bomen en hogere planten gekropen om beter te kunnen jagen en te zonnen.


Hoewel veel sprinkhanen als schadelijk worden gezien, is deze soort vrij nuttig. Het voedsel bestaat voornamelijk uit andere insecten die op planten leven, prooien worden met de stekelige voorpoten gegrepen en door de sterke kaken aan stukjes geknipt. Ook wordt soms wel aan planten geknaagd maar insecten, waaronder andere sprinkhanen, vormen het belangrijkste voedsel.

dinsdag 21 augustus 2018

Kapelletjes in de Kempen: deel 4

Kapellen staan midden in de dorpen, langs een uitvalsweg net buiten het dorp of zo maar ergens in de bossen of langs een oude straat. Meestal zijn ze aan Maria gewijd. Om de kapelletjes te fotograferen stapte ik met mijn Nikon Coolpix compactcamera of telefoon op zak op de fiets en zocht de plekken op, om zo de foto's te maken en informatie op te doen. De volgorde van de locaties is willekeurig en heeft meer met het efficiënt indelen van de fietstocht te maken.

Na 'Kapelletjes in de Kempen: deel 1', (Gemeente Reusel-de Mierde en Gemeente Bladel), en 'Kapelletjes in de Kempen: deel 2' (Gemeente Eersel en Gemeente Bergeijk), 'Kapelletjes in de Kempen: deel 3' (Gemeente Goirle, gemeente Hilvarenbeek, Gemeente Oirschot), 'Kapelletjes in de Kempen: deel 4' (Gemeente Best en Oisterwijk / Moergestel) en Kapelletjes in de Kempen: deel 5 (Heilige Willibrorduskerk, Waalre).

De kapelletjes staan in een deel van de Brabantse Kempen. De Kempen (ook Kempenland of Toxandrië (oude benaming)) is een diluviale zandstreek in het noordoosten van België en het zuidoosten van de Nederlandse provincie Noord-Brabant, ten zuiden van de lijn Eindhoven-Tilburg. De naam van de streek is een vervorming van het woord Campinia of Campina, wat Latijn is voor open vlakte. In de laat-Romeinse tijd werd de streek aangeduid met de naam Toxandrië. De Toxandriërs kennen we in de geschriften van Julius Caesar ook als Eburonen.



Gemeente Best

Sint Annakapel, Kapelweg 21, Aarle-Best

Sint Annakapel, Kapelweg 21, Aarle-Best

In de historische buurtschap Aarle bevindt zich op een kleine verhoogde brink, temidden van enkele fraaie lindebomen, de St. Annakapel. Het ontstaan ervan berust op een legende. De kapel zou omstreeks 1400 gebouwd zijn door een in Aarle wonende edelman, als dank voor het feit dat zijn vrouw een moeilijke bevalling had doorstaan. De eerste schriftelijke vermelding over deze kapel is te vinden in het doop- en trouwregister van 1630 van de Bestse pastoor Joannes van Audenhoven. Hij schreef dat de kapel slechts een houten gebouwtje was met een dak van stro. Uit aantekeningen over Best in het aardrijkskundig woordenboek blijkt dat de kapel vroeger aanzienlijk groter was dan de huidige. Het zou ook een wens geweest zijn van veel Bestenaren om de kapel groter te maken, omdat zij gespaard bleven van een pestepidemie of andere ziekte. De Bestse kapelaan Caspar Bijnen nam in 1837 het initiatief om de St. Annakapel te herbouwen in de vorm die het nu nog heeft. De kapel heeft een zadeldak en topgevels, boogvensters en lisenen. Binnen staat een 18e-eeuws beeld van St. Anna, dat tot 1868 in de oude St. Odulphuskerk stond. In de jaren 1950-‘51 is de kapel gerestaureerd door de Boxtelse kunstenaar Toon Ninaber, die ook de gebrandschilderde ramen aanbracht. Voor de kapel staat sinds 1988 een beeld van de H. Joachim. Het sierde voorheen de gevel van het in 1987 gesloopte klooster Huize Nazareth in de Hoofdstraat. In 1967 kreeg de St. Annakapel de status van Rijksmonument.

Maria Assumptakapel in de Vleut, Pleintje Molenkampseweg / Hogevleutweg, Best

Maria Assumptakapel in de Vleut, Pleintje Molenkampseweg / Hogevleutweg, Best

Centraal in het historische buurtschap de Vleut bevindt zich op een driehoekig grasveldje, omgeven door mooie bomen de Maria Assumptakapel. Op de voorgevel staat het opschrift ’Ave Maria’. Het is een eenvoudig rechthoekig bakstenen gebouwtje met zadeldak en toegangspoort. Het aanwezige Mariabeeld is afkomstig uit de gesloopte kerk van de Noordhoek te Tilburg.

Pas jaren na de Tweede Wereldoorlog werd de kapel ingewijd. Jaarlijks wordt op zondag rond 15 augustus, het feest van Maria Tenhemelopneming, een openluchtmis opgedragen waartoe het natuurstenen altaar voor de kapel wordt gebruikt. Ook vinden hier gezamenlijke gebedsdiensten plaats bij feestelijkheden of overlijden en ziekte van bewoners. Midden december wordt voor de kapel een kerststal gebouwd met grote beelden en dieren. Honderden mensen, ook uit de verre omtrek, bezoeken dan de kerststal. De kapel wordt onderhouden door de buurtverenigingen Schans, Klaverhoek en de Vleut. In 2012 kreeg de Mariakapel de status van gemeentelijk monument.

O.L. Vrouwe van de Heikant kapel, Heuveleindseweg, Best

O.L. Vrouwe van de Heikant kapel, Heuveleindseweg, Best

Deze kapel is van zeer recente datum. In de beginjaren negentig werden in Best voorbereidingen getroffen voor het bouwen van twee nieuwe woonwijken aan de westkant van de ringweg. Doordat het aantal praktiserende katholieken toen al sterk was afgenomen, werd geen plaats ingeruimd voor een kerkgebouw. Om toch een religieuze plek te hebben opperde pastoor H. Maas het idee een kapel te bouwen. Het voorstel om dat te doen nabij winkelcentrum Heivelden kon niet de goedkeuring krijgen van veel bewoners. Het was dan ook zeer welkom dat Piet Spierings en zijn vrouw Anneke van Summeren in 2000 een perceel grond schonken, gelegen langs de Heuveleindseweg. Wel diende het bestemmingsplan hiervoor gewijzigd te worden.

De bouw is grotendeels in eigen beheer uitgevoerd, omdat het anders niet te betalen was. Pastoor Maas benaderde hiervoor buurtvereniging ‘De Heikant’ die de gevraagde taak op zich nam. Ook enkele vrijwilligers van buiten de buurtvereniging hebben een steentje bijgedragen. De Bestse architect René Westerlaken maakte het ontwerp. Om aan geld te komen werd door pastoor Maas een kapelfonds opgericht. Toen hij zijn 40-jarig priesterjubileum op 4 juni 1995 vierde wilde hij geen cadeau maar wel geld voor het fonds. Op 5 mei 2001 werd de nieuwe kapel door de Bossche bisschop A. Hurkmans ingezegend. In de kapel staat het Mariabeeld ‘Moeder van Goede Raad’. De Bestenaar Leo van der Sangen maakte gratis een drieluik voor de kapel, voorstellende de Heilige Familie. De overige schilderijen zijn eveneens geschilderd door Leo van der Sangen. Glazenier Jac. Linssen uit Best vervaardigde gratis het glas-en-loodraam met de voorstelling van ‘Maria met kind’. De Stichting Behoud Odulphuskerk betaalde het klokje en de gemeente Best nam de bestratingskosten voor haar rekening. Evenals bij de andere kapellen in Best zorgen buurtbewoners voor het onderhoud. Uit het aantal brandende kaarsjes en de persoonlijke teksten die worden opgeschreven in het boek, blijkt de kapel ook in deze tijd in een behoefte te voorzien.



Gemeente Oisterwijk

Oisterwijk

Heilige Mariakapel van de Vrede, hoek Posthoornseweg / Nemelaerweg, Oisterwijk

De Mariakapel, achter op Bungalowpark-Hermitage.

De Mariakapel staat binnen Bungalowpark-Hermitage, aan de rand van een beschermd natuurgebied. Deze kapel is toegewijd aan Maria. De kapel staat kort aan de Nemelaerweg, een onverharde weg met beperkte doorgang. De locatie is om de hoek van de Posthoornseweg, links af de Nemelaerweg in.

Om bij de kapel te komen rijdt men vanaf de Scheibaan de Posthoornseweg in totdat de verharde weg ophoudt. Sla links af, de zandweg in Nemelaerweg). Na ongeveer 150 meter is verder rijden niet toegestaan (zie verkeersbord - foto linksonder). Parkeer daar en loop het zandpad ongeveer 50 meter verder in. Aan de linker kant is een voetgangersbruggetje, dat de afscheiding vormt met het recreatiepark (foto rechtsonder), gemaakt van een paar spoorwegbielzen. Loop daar het bungalowpark in en u vindt 20 meter verder de Mariakapel.

De kapel is gesticht in 1988 door de toenmalige eigenaar van het recreatiepark Peter van Amelsfoort tezamen met Zuster Arnoldi van Hazendonk. Deze stichters zijn indertijd geïnspireerd geweest door de Heilige Broeder Mutien Marie uit Malone in Belgie. Wel hebben zij besloten de kapel als "Mariakapel van de Vrede" te dopen. In dat jaar is de kapel ingewijd door Padre Enrique Merks In 2002 is de campanile (vrijstaande toren met luidklok) gebouwd tezamen met glas in lood voor de 6 kapelramen. In dat jaar zijn deze zaken ingezegend door Pastoor A. Klessens. In de luidklok is de tekst gegoten "Circulo Vitae Finis Non Est". Deze tekst komt ook voor op de glas in loodramen waarin de betekenis van deze tekst is uitgebeeld. Deze tekst betekent "De cyclus van het leven eindigt nimmer".

Maria in de Bossen kapel, Oirschotsebaan 1, Oisterwijk


De kapel dateert van ongeveer 1980 en is gebouwd door de heer Meneere, die toen eigenaar van de Kleine Heuvel was. De kapel staat op de hoek van de Oirschotsebaan en de Rosepdreef. Helaas ontbreekt er heden meer informatie.

Maria de Vreugderijke kapel, Gasthuisstraat 12 / Ten Bijgaerde 11-1, Oisterwijk


Hier stond voorheen het Gasthuis ‘Ten Bijgaerde’ met klooster dat door pastoor Van Beugen gebouwd werd. Op initiatief van pastoor H. van Beugen brachten in het laatste kwart van de negentiende eeuw parochianen en armbestuur geld bijeen voor de bouw van een gasthuis voor arme mannen en vrouwen. De pastoor vulde het tekort uit eigen middelen aan. Het huis werd aan de rand van het dorp gebouwd. In 1877 bood Moeder Theresia van Miert van de zusters Franciscanessen uit Veghel haar diensten aan voor dit Gasthuis. Haar diensten werden van harte aangenomen. De opdracht luidde: ‘zich te wijden aan de verpleging der zieken, de verzorging van oude mannen en vrouwen en, zoo noodig, aan de opvoeding van weesjes’. De neogotische kapel kwam in 1885 tot stand, terwijl het gasthuis in 1893 werd uitgebreid met een gebouw voor de verpleging van tbc-patiënten. De patiënten lagen ook wel buiten, op het terrein ten zuiden van de huidige Wolvensteeg. De naam van het volkstuinencomplex De Lighallen herinnert daar nog aan.

Het oude gasthuis is tussen 1965 en 1967 gesloopt en vervangen door huize Ten Bijgaerde, maar de kapel bleef staan. Dat werd op 27 mei 1970 in gebruik genomen. De zusters bleven in dit bejaardenhuis werken tot de opheffing van hun klooster op 15 augustus 1985. Deze staat binnen de oorspronkelijke kloostermuur. In de kapel kunnen geen kaarsen worden aangestoken en de kapel is niet te betreden. Wel is er rond de kapel de gelegenheid om in de openlucht op een van de gemetselde bankjes plaats te nemen voor een privégebed of een ogenblik van bezinning.

Ten Bijgaerde werd in 1995 gesloopt waarna de nieuwbouw van een seniorencentrum van 52 huurappartementen aan de Vloeiweg werd gestart.  In 2006 was de nieuwbouw voltooid. De muur en een kapelletje zijn in het nieuwe woningbouwplan achter de Gasthuisstraat bewaard gebleven. Het oude liefdegesticht was een tweelaags bakstenen huis met een U-vormige plattegrond. Het voorplein lag aan de straatzijde. De vleugels sprongen naar voren. Tegen de linker voorbouw aan de voorhof was een serre gebouwd. Op het dak van de middenbouw stond een klokkentorentje.



Mariakapel, Heukelomseweg, Heukelom-Oisterwijk


De Mariakapel werd op 21 mei 1930 ingezegend. In vroeger jaren was het gebruikelijk om een missionaris bij thuiskomst te verwelkomen bij deze kapel. Bij het 50-jarig jubileum werd er een extra borje op de kapel bevestigd met de jaartallen 1930 en 1980. Vele mensen, uit Heukelom, Berkel-Enschot en ook Oisterwijk hebben het vaste vertrouwen dat Maria de beste voorspreekster is bij haar Zoon Jezus. Daarom vertrouwen zij hun zorgen en verlangens aan haar toe.



Moergestel

Mariakapel, Oisterwijkseweg 88, Moergestel / Moergestelseweg, Oisterwijk

Mariakapel 'Onze Lieve Vrouw van de Vrede', Oisterwijkseweg 88, Moergestel / Moergestelseweg, Oisterwijk

De kapel 'Onze Lieve Vrouw van de Vrede' op de oude grens tussen Moergestel en Oisterwijk aan de Oisterwijkseweg / Moergestelseweg. In Oisterwijk bekend als het Gessels kapelleke. Omschrijving Kapel, een laags met een rechthoekig schip, zadeldak en topgevel. De muren zijn van witgekalkte baksteen, de daken gedekt met leien in maasdekking. Gevelsteen: ‘Deze kapel werd gesticht in het jaar onzes Heeren 1939 en op 8 december toegewijd aan O.L.Vrouw’. In de kapel plaquette met namen van in de oorlog gesneuvelde Moergestelnaren.Bijzonderheden De kapel is gebouwd in opdracht van Caroll Schade, nadat hij een ernstig auto-ongeluk overleefd had. Deze woonde op ‘De Hooge Braaken’.De kapel is jarenlang onderhouden door de familie Hoosemans.Jaarlijks op 15 augustus (Maria Ten Hemelopneming) wordt bij de kapel in de openlucht een Heilige Mis opgedragen.De kapel heeft dikwijls last gehad van vandalisme, waarvan met name het interieur veel geleden heeft. Het beeld is ook niet meer het oorspronkelijke. De kapel trekt dagelijks belangstelling uit zowel Moergestel als Oisterwijk en er branden altijd kaarsjes.

Mariakapel "Onze lieve vrouw in het veld", Oirschotseweg, (bij huisnummer 57), Moergestel

Mariakapel "Onze lieve vrouw in het veld", Oirschotseweg, (bij huisnummer 57), Moergestel

Aan de Oirschotseweg staat de kapel die aan Maria is toegewijd in een open landelijke omgeving. Op de bloembak is het jaartal 1940 aangebracht, dit zal het jaar van de bouw van de kapel zijn. Maria heeft haar kind Jezus op de schoot die de wereldbol, die zijn moeder draagt, omklemt. Een duif (beeltenis van de H. Geest) rust op Maria’s schouder en lijkt in gesprek met Jezus.

Kempische plaatsen per gemeente en regio gerangschikt
Gemeente Reusel-de Mierde
Hulsel
Lage Mierde
Hooge Mierde
Reusel

Gemeente Bladel
Bladel
Casteren
Dalem
Hapert
Hoogeloon
Netersel

Gemeente Eersel
Eersel
Duizel
Knegsel
Steensel
Vessem
Wintelre

Gemeente Bergeijk
Bergeijk
Luyksgestel
Riethoven
Weebosch
Westerhoven
Gemeente Goirle
Goirle

Gemeente Hilvarenbeek
Baarschot
Biest-Houtakker
Esbeek
Diessen
Haghorst
Hilvarenbeek

Gemeente Oirschot
Oirschot
Oost- West- en Middelbeers
Spoordonk

Gemeente Oisterwijk
Moergestel
Oisterwijk

Gemeente Best
Best

Gemeente Veldhoven
Meerveldhoven
Oerle
Veldhoven
Zeelst
Gemeente Eindhoven
Eindhoven

Gemeente Aalst-Waalre
Aalst
Waalre

Gemeente Valkenswaard
Borkel en Schaft
Dommelen
Valkenswaard

Gemeente Nuenen
Nuenen
Gerwen

Gemeente Geldrop-Mierlo
Geldrop

Gemeente Heeze-Leende
Heeze
Leende

Gemeente Cranendonck
Budel
Gastel
Maarheeze
Soerendonk
Sterksel

VERVOLG: Kapelletjes in de Kempen: deel 5, met de Gemeente Aalst - Waalre.