Het is een makkelijk te herkennen soort omdat de kleur altijd grasgroen is en de vleugels zeer ver uitsteken; ze zijn bijna twee keer zo lang als het lichaam. Met name de achtervleugels zijn sterk verlengd en hierdoor heeft de sprinkhaan als hij vliegt, of beter gezegd zweeft, een vlinderachtige aanblik. Een ander typisch kenmerk zijn de rode ogen die sterk afsteken tegen de groene basiskleur. De lichaamslengte is ongeveer 2 centimeter maar door de lange vleugels en sprieterige poten en antennes doet het insect groter aan. Mannetjes worden 12 tot 17 millimeter lang, vrouwtjes 15 tot 18 mm [1]. De kleur is groen met over het gehele lichaam kleine zwarte spikkeltjes. De vrouwtjes hebben de karakteristieke, sterk zijdelings afgeplatte en brede, sikkelvormige legbuis waarmee de eitjes worden afgezet. Deze is kort en wijst naar boven maar is door de vleugels vaak moeilijk te zien.
De sikkelsprinkhaan is gemakkelijk te verwarren met de Zuid-Europese soort Phaneroptera nana. Sommige andere sprinkhanen, zoals het spitskopje, kennen soms langvleugelige exemplaren die verward kunnen worden maar de vleugels zijn nooit zo lang als bij de sikkelsprinkhaan en bovendien niet groen gekleurd aan de achterzijde.
e sikkelsprinkhaan leeft in wat drogere biotopen als heiden, wegbermen en drogere gras- en weidevelden. Het voedsel bestaat uit kruidachtige planten en grassen en deze soort houdt van meer dichte en begroeide plaatsen met wel hier en daar open plekken. De sprinkhaan is pas laat in het jaar volwassen en is van juli tot oktober te zien. De sprinkhaan is actief van drie uur in de middag tot één uur 's nachts.