vrijdag 25 januari 2019

Sporen zoeken in Natuurgebied De Goorloop

Afgelopen dinsdag en woensdag bewandelde ik aal een deel van De Pals tussen Bladel / Hapert en Witrijt-Bergeijk. Vanmorgen ging ik voor het noordelijke deel dat direct aan de A67 grenst. Vanaf de Pals (straat) in Hapert, waar ik de auto parkeerde, trok ik het gebied in. Het werd een wandeltocht van ruim 7 kilometer. Behalve Mooie bossen en heidegebieden, zag ik veel sporen van o.a. de Vos, Wilde zwijnen en Fazanten. Ook sporen, waarvan ik vermoede dat ze van een Das kon zijn, bleek volgens Weylin Tracking gewoon van een kat te zijn. De zware bewolking en de mist die over het gebied hing, leverde weer sfeervolle foto's op.

De - besneeuwde - heide vormt een open gebied in het dicht beboste, De Pals.

Hoewel het een betrekkelijk hooggelegen dekzandgebied betreft, met hoogten oplopend tot 36 meter boven de zeespiegel, zijn er ook enkele vochtige delen. Dit komt doordat het gebied doorstroomd wordt door de bovenloop van de Grote Beerze, die hier Aa of Goorloop heet. Hier liggen enkele moerasachtige gebieden, zoals het gebied De Goorloop met gagelstruweel en moerasbos, en enkele voormalige landbouwenclaves waar nu natuurontwikkeling plaatsvindt en waar onder meer moeraswolfsklauw, pilvaren, gevlekte orchis en diverse zeggesoorten zijn te vinden. In de bossen kan grondster worden aangetroffen.

Ook in het naaldbos wordt getracht meer variatie aan te brengen, waarmee zowel natuur als recreatie is gediend. Voor de rust zoekende mens zijn er wandelpaden, picknickplaatsen en fietspaden aangelegd

Het viaduct over de A67 geeft toegang tot de Pals en de Boswachterijen Bladel, Hapert en Boswachterij De Kempen.

De A67 is een autosnelweg die de verbinding vormt door het zuiden van het land, vanaf de grens met België bij Bladel - Hapert via Eindhoven en Venlo tot aan de grens met Duitsland. De A67 is een belangrijke achterlandverbinding voor Zuid-Nederland en de Antwerpse havens. De A67 is 78 kilometer lang. De A67 is erg gevoelig voor zware ongevallen met vrachtwagens. Tussen 18.000 en 22.000 vrachtwagens rijden dagelijks over deze snelweg. Het deel tussen verkeersplein Leenderheide en de Poot van Metz waar de A67 met de A2 samen vallen, telt het aantal vrachtwagens per etmaal zelfs 30.000.

Het kleine beekje Goorloop, stroomt dwars door de gelijkmatige naam van het gebied. Het is het begin van de Beerze.

De Goorloop is de naam voor de bovenloop van de Grote Beerze. Deze ontspringt in het natuurgebied Riebos te Lommel op een hoogte van ongeveer 45 m en stroomt van daar uit naar het noorden. De stroom bereikt dan Nederland in de gemeente Bergeijk, om via een ontginningsgebied naar de Boswachterij De Kempen te stromen. Hier raakt de stroom opnieuw de grens, bij 't Jachthuis, doch blijft nu in Nederland. Verderop vormt ze een moerasgebied binnen de boswachterij, wat een natuurreservaat is binnen het bos.

Ten noorden van de snelweg A67 verlaat de stroom het bos en doorstroomt landgoed Ten Vorsel, waar vroeger de Vorselse Molen op de stroom heeft gestaan. Waar Hapert wordt bereikt vloeit het Dalems Stroompje in de Goorloop, waarna beide riviertjes als Grote Beerze hun loop voortzetten.

Ook hier waren de Vossen sporen niet over het hoofd te zien. Er moeten hier in dit gebied meerdere vossen voorkomen.

In Nederland is de vossenpopulatie de afgelopen jaren enorm toegenomen. Daarmee vormt de vos misschien wel een onwenselijk groot risico voor kwetsbare populaties (hamsters, weidevogels, korhoenders, lepelaars, kraanvogels etc.). Vossen zijn sporadisch besmet met de vossenlintworm. De vos behoort tot de familie van de hondachtigen, is een roofdier en vooral in de schemer en ’s nachts actief. Een vos is een omnivoor en eet alles, het liefst konijnen en woelmuizen, maar ook gevallen fruit of bessen.

Vossen leven overal waar voldoende dekking is, van polders, duinen en bossen tot aan de randen van dorpen en steden. De vos is slim en kan zich geweldig goed aanpassen, zowel in de stad als in bos en polder. De grootte van territoria in Nederland van variëren van 50 tot 900 hectare, afhankelijk van het voedselaanbod en de bestrijding die wordt toegepast


Vanmorgen zag ik weer veel sporen in de sneeuw. Niet van een Das, maar van een verwilderde kat.

Een verwilderde kat is een in het wild geboren en anderszins verwilderde vorm van de huiskat (Felis silvestris catus). De verwilderde kat dient niet verward te worden met een andere ondersoort van de kat, de wilde kat (Felis silvestris silvestris). Deze hebben overigens wel met elkaar gemeen dat ze door mensen niet zijn te benaderen, dit in tegenstelling tot de zwerfkat en de huiskat.

De hoeveelheid verwilderde katten neemt in Nederland en België toe. In steeds meer steden vormen zij grote groepen van soms wel 25 dieren of meer. Organisaties van vrijwilligers proberen op een diervriendelijke manier de groei in te dammen. Gemeentelijke instanties onderkennen het probleem. Verwilderde katten kunnen niet in een dierenasiel opgenomen worden, omdat ze niet bij mensen herplaatst kunnen worden.

Het Bos- en heidegebied grenst aan Natuurgebied De Goorloop.

Natuurgebied De Goorloop, De Pals en De Pan maken op hun beurt weer deel uit van Boswachterij De Kempen, een bosachtig natuurgebied van ruim 2000 hectare in het Nederlandse deel van het gelijknamige streek De Kempen aan de Nederlands-Belgische grens.

Het belangrijkste deel wordt gevormd door Boswachterij De Kempen, een gebied van 1087 hectare dat in bezit is van Staatsbosbeheer. Boswachterij De Kempen ligt in de Noord-Brabantse gemeenten Eersel, Bladel en Reusel-De Mierden. Het maakt deel uit van een nog veel groter complex van ontginningsbossen (8000 hectare) dat zich uitstrekt over de Nederlandse provincie Noord-Brabant en de Belgische provincie Antwerpen. Dit gebied wordt tegenwoordig aangeduid als Grenspark De Kempen.

Boswachterij De Kempen heette vroeger Boswachterij Hapert. Het bestaat voor een belangrijk deel uit naaldhout met lanen die omzoomd zijn met Amerikaanse eik, waarin onder meer de zwarte specht huist. Ook is er nog een heidegebied van 75 hectare overgebleven, dat bekendstaat onder de naam Hapertse Heide. Het is een overblijfsel van de uitgestrekte heidevelden in het grensgebied van Nederland en België die begin 20e eeuw grotendeels bebost werden. De Hapertse Heide sluit aan bij de Cartierheide, die in het bezit was van Natuurmonumenten maar nu door Staatsbosbeheer wordt beheerd. Ook het landgoed Pals behoort tot dit gebied.

Brede paden lopen langs de A67, met het Esso pompstation en parkeerplaats 't Goor op 300 meter van het Kempengrens Ecoduct.

Het pompstation en de parkeerplaats 't Goor is de eerste aan de A67 na de grensovergang van België naar Nederland. Langs de snelweg is een gaasafzetting gemaakt om zo te voorkomen dat dieren op onveilige plaatsen kunnen oversteken. Het Kempengrens ecoduct over de A-67, en de bermkanten van het viaduct aan de Pals vormen de ecopassages voor de dieren in het gebied. Op Nederlands grondgebied komen drie aanvullende faunavoorzieningen ter hoogte van de ecologische verbindingszone De Beerze. Die voorzieningen bestaan uit de omvorming van viaduct De Pals over de A67 bij Hapert tot een ecoduct en het geschikt maken voor amfibieën en kleine zoogdieren van twee duikers die het Dalems Stroompje en de Goorloop onder de snelweg door leiden.

Woensdagmiddag 19 november 2014 werd het eerste ecoduct op de grens van twee landen, over de A67 bij het Nederlandse Reusel/Bladel en het Belgische Postel officieel geopend. Het ligt net over de grens op Belgisch grondgebied. De naam voor het Ecoduct was dan ook zo gevonden: Ecoduct Kempengrens. 1,5 miljoen kilo staal is in de natuurbrug met een geraamde kostprijs van 7,7 miljoen euro verwerkt. De brug is geschikt voor onder andere zoogdieren, insecten, reptielen en grote grazers. Onder de brug ligt een vleermuizenkelder van bijna 50 vierkante meter.

Binnenkort zal ik een fotoreportage maken van het Ecoduct.