zondag 26 februari 2017

Raamsloop meanderend bij Hulsel

Op een bewolkte zondag ochtend er op uit langs de Raamsloop in Hulsel. Dat was wat in mij op kwam vanmorgen. Natuurlijk nam ik de camera mee op pad. De Raamsloop is een beekje dat tussen Reusel en Bladel bij de Hamelendijk in Reusel ontspringt en via Hulsel, Lage Mierde, naar Wellenseind stroomt om daar in het noordelijk deel van het landgoed de tweede meanderende beekje uit de omgeving, de Reusel in stroomt.

De Raamsloop stroomt op de dorpsgrens van Lage Mierde en Hulsel (Vloeieind - Vooreind) onder de weg door.

De Raamsloop meandert sterk tussen de Reuselsedijk in Hulsel en waar de waterloop vanaf de Papenakkers de Raamsloop in stroomt. Die waterloop ligt ook daar weer op de dorpsgrens van Lage Mierde en Hulsel. Vanaf die waterloop is er geen meandering en stroomt het beekje richting de Neterselseweg in Lage Mierde. In het meanderende deel zijn twee loopbruggen over het water gelegd. Een daarvan is een betonnen brugdek, de andere een stalen looprooster bij de stuw (achter de gemeentewerf in Lage Mierde).

Bruggetjes en vistrappen in het meanderende deel van de Raamsloop. De Wulp cirkelt boven de weilanden.

Natuur en landschap
Hulsel wordt omringd door landbouwgebieden waarvan, door ruilverkavelingen, het kleinschalig karakter goeddeels is verdwenen. Hier en daar zijn enkele perceeltjes naaldbos te vinden. Tijdens de ruilverkaveling werden tal van riviertjes en beekjes gekanaliseerd. Doordat de Raamsloop weer gemeanderd kreeg de beek voor een deel zijn oude karakter weer terug. Ten noorden van Hulsel bevindt zich de Mispeleindse Heide, een vochtig heidegebied met de grote vennen Groot Goor, Flaes en Kleine Flaes, en ook enkele kleinere vennen. Dit gebied van meer dan 200 ha sluit naar het oosten aan bij de Neterselse Heide. De Mispeleindse Heide is een onderdeel van Landgoed de Utrecht en natuurreservaat.

Waar de Raamsloop recht loopt staan aan de ene kant berkenboompjes, aan de andere kant weiland met een enkele eikenboom.

Raamsloop, op weg naar een natuurlijke beek

De natuurgebieden Kroonvensche Heiden (Neerven) en landgoed De Utrecht worden met elkaar verbonden door de Raamsloop. Waterschap De Dommel en de Gemeente Reusel-DeMierde hebben deze beek ingericht op een manier zodat ze kan functioneren als een ecologische verbindingszone. Dieren en planten kunnen zich langs en door de beek verplaatsen tussen de natuurgebieden.

Ecologische verbindingszone
Langs de Raamsloop zijn de oevers gedeeltelijk flauwer gemaakt om meer variatie in de natte en droge plekken te krijgen. Dat biedt een goede uitgangssituatie voor de ontwikkeling van verschillende planten en dieren. Er zijn vier nieuwe poelen aangelegd voor amfibieën. De bodem is op een aantal plekken verschraald door de voedselrijke toplaag af te graven. Die percelen zijn nu voedselarm waardoor er weer planten kunnen groeien die hiervan naturen thuishoren. Ook is er nieuwe beplanting in de omgeving aangebracht.

Vistrappen
Om het water op pijl te houden lagen in de Raamsloop twee stuwen die een barrière voor veel vissen vormde. De stuwen in de beek zijn vervangen door vispassages; 25 stenen drempels. Deze houden het water op pijl, zorgen voor extra zuurstof en vissen kunnen zich binnen de beek verplaatsen. Zo wordt de uitwisseling tussen verschillende vispopulaties mogelijk en wordt het beekmilieu aantrekkelijk.

Aanleg van Meanders
Om natuurlijke beekprocessen te stimuleren zijn er een aantal meanders gegraven. Door het slingeren van de beek zijn er nu stukken met dieper water, plaatsen waar het water sneller stroomt en delen waar aanzanding in de binnenbochten plaatsvindt. Dit maakt de Raamsloop een beter leefgebied voor flora en fauna.

Oude vondsten
Tijdens de graafwerkzaamheden zijn er twee Romeinse munten gevonden. De ene munt stamt uit het jaar 271 na Chr. Ook is er een schildvormig bronzen voorwerp op de plek van de munten aangetroffen. Daarnaast zijn er resten van een oude brug gevonden op de plek waar ook in 1900 nog een brug over de Raamsloop lag. In 1900 vormde de brug de verbinding tussen Mispeleind en Vloeieind. De opgegraven houten brugpijlers zijn 1300 jaar oud. In 700 na Chr. lag er dus ook al een brug op die plek.