Het Zwarte zwaan vrouwtje is vaak wel iets kleineren minder sterk opgekrulde rugveren. Geen tweede, dus kan ik geen vergelijking maken.
Man en vrouw zijn bijna identiek: geheel zwart met witte slagpenuiteinden, grijs-zwarte poten, rode snavel met voorop een witte dwarsstreep en felrode ogen. Het vrouwtje is vaak wel iets kleiner met een kortere, dunnere hals, lichtere rode ogen, lichtere rood gekleurde snavel en minder sterk opgekrulde rugveren. Hoewel deze zwaan niet werd vergezeldmdoor een tweede Zwarte zwaan, denk ik dat dit een vrouwtje is. Ik heb ze vergeleken met foto's van Zwarte zwanen die ik in 2017 en 2020 maakte. Daar is te zien dat deze (van vandaag) minder opkrullende rugveren heeft als een van de twee uit 2017 en 2020. Zwarte zwanen wordt 110 tot 140 centimeter lang en tot zes kilogram zwaar. De geslachten zijn qua uiterlijke kenmerken gelijk.
De zwarte zwanen vormen rond hun tweede levensjaar een koppel voor het leven. De kuikens worden door de ouders samen opgevoed. De zwarte zwaan is niet honkvast. Bij zwerftochten kan hij afstanden van honderden kilometers overbruggen en zorgt zo ook zelf voor zijn verspreiding. Kenmerkend is de klagende, trompetterende roep bij hun nachtelijke vluchten. Zijn voedsel bestaat uit grassen en waterplanten.
Deze soort komt van nature voor in Australië, Tasmanië en Nieuw-Zeeland. Hij leeft in zoet- en brakwatergebieden. Een expeditie onder leiding van Willem de Vlamingh ontdekte in 1696 als eerste Europeaan deze zwarte zwanen aan de Zwanenrivier bij het hedendaagse Perth. Tot dan toe stonden zwarte zwanen in Europa bekend als voorbeeld van iets wat niet bestond, de ontdekking kreeg daarom spreekwoordelijke betekenis.
De zwarte zwaan is een populaire sierwatervogel die veel wordt gehouden en gekweekt. Ontsnapte of uitgezette exemplaren kan men ook in de Europese natuur tegenkomen, maar worden beschouwd als exoot. In Europa broeden ze het gehele jaar door.