zondag 23 juni 2019

Sint-jansvlinder en Sint-janskruid

Vandaag ging ik wandelen zonder camera in het Diessens Broek, waar ik een Sint-jansvlinder zag. Gelukkig bood mijn telefoon nog uitkomst. Een stuk verder kwam ik op mijn weg ook het Sint-janskruid nog tegen, de waardplant van de Sint-jansvlinder.

Sint-jansvlinder is een dag-actieve nachtvlinder, hier op de Rode klaver.

De sint-jansvlinder of bloeddropje (Zygaena filipendulae) is een dag-actieve nachtvlinder uit de familie Zygaenidae, de bloeddropjes. De vlinder heeft een zwart lijf, kop, poten, en antennes. De voorvleugels zijn leigrijs met een sterke groene metaalglans, met drie groepen van twee rode vlekken op elke vleugel. De rups is tot 22 mm lang, geel, met zwarte vlekken in drie rijen op elk segment.

De Sint-jansvlinder lijkt sterk op de vijfvlek-sint-jansvlinder (Zygaena trifolii), de kleine sint-jansvlinder (Zygaena viciae) en de valse vijfvlek-sint-jansvlinder (Zygaena lonicerae), die zeldzamer zijn in Nederland. De vlinder lijkt verder oppervlakkig op de sint-jacobsvlinder (Tyria jacobaeae), die echter tot de Beervlinders (Arctiinae) wordt gerekend.

Sint-janskruid
Het sint-janskruid (Hypericum perforatum) is een plant uit de hertshooifamilie (Hypericaceae). De vaste plant komt van nature oorspronkelijk voor in Europa, maar is van daaruit verder verspreid. Het kruid bloeit rond het Sint-Jansfeest op 24 juni, de tijd dat de zon op zijn hoogst staat, met gele bloemen die dan ook worden geoogst. De soort is al lang in gebruik als geneeskrachtig kruid en is als plantaardig antidepressivum verkrijgbaar.

Sint-janskruid is de waardplant van de vlinder, en is een geneeskrachtig kruid voor plantaardig antidepressivum

De plant wordt 20-85 cm hoog en heeft een ronde stengel met tot twee smalle lijsten. De kale, elliptisch tot eironde, gaafrandige, 1,5-3 cm lange bladeren hebben talrijke doorzichtige punten en een stompe bladvoet. De doorzichtige puntjes zijn gevuld met etherische olie. Sint-janskruid bloeit van juni tot september met gele bloemen. De kroonbladen zijn 1-1,6 cm lang. De kelkbladen zijn lancetvormig, spits en gaafrandig. De kroonbladen hebben weinig zwarte punten. De bloeiwijze is een tuil. De vrucht is een doosvrucht met, uitsluitend lange, klierstrepen (vittae). De plant komt voor op droge, grazige, voedselrijke plaatsen langs wegen, spoorwegen en struikgewas.