Korstmos tussen echte mossen. De grijs/witte korstmos-vlekken is Melige schotelkorst.
De gele korstmossen, meestal dooiermos, hebben we de laatste jaren te danken aan de intensieve landbouw. Dooiermossen ontstaan door een verbinding tussen algen en fosfaat en / of stikstof. Ze halen de voedingstoffen uit de lucht en niet uit de grond of uit dood plantenmateriaal, zoals paddenstoelen dat doen. Fosfaat en stikstof zijn de voedingstoffen voor dooiermossen. Gewone mossen zijn kleine, kruidachtige landplanten, die solitair tot dicht op elkaar gepakt groeien in matten of kussens op rotsen, bodem of als epifyten op de stam of bladeren van bomen. Mossen zijn meestal groene planten, vaak met stengels en bladen. Ze hechten zich vast met rizoïden (wortelachtige structuren). Anders dan bij de echte wortels van planten, worden rizoïden niet gebruikt voor opname van nutriënten.
Gedraaid Knikmos met (het witte) Heksenvingermos.
Gedraaid knikmos vormt groene tot roodbruine zoden of kussens. Stengel tot 4 cm. Het blad is gezoomd en eivormig met stompe bovenkant. De grootste bladbreedte ligt boven het midden. De bladranden zijn iets omgebogen. Er is een lange, uittredende nerf. Bij droogte draaien de bladen spiraalsgewijs om de stengel, de plant lijkt dan wat op een kurkentrekker. Gedraaid knikmos is tweehuizig. De lange (3,5-5 mm), cilindrische, geknikte kapsels staan op een roodachtige, 3 cm lange kapselsteel.
Mossen op de muur of op struiken, beide zijn een kleurrijk schouwspel
Soms zie twee kleuren korstmossen, maar als die op normaal mos groeien nemen de kleuren toe.