dinsdag 23 januari 2018

Groot Dooiermos op een schuttingmuur

Korstmossen zie je tegenwoordig overal. Ze groeien op boomschors, muurtjes, betonpalen en meer. Wie er even bij stil staat en ze goed bekijkt ziet dat ze fascinerend mooi zijn, vele daarvan in ieder geval. Maar als ze groeien tussen ander mos kan het een mooi kleuren-schouwspel opleveren. Deze groeien bij mij thuis op de schuttingmuur langs de oprit.

Thuis, op de schuttingmuur met de buren groeien kleine groepjes Groot Dooiermos

Groot dooiermos (Xanthoria parietina), ook wel steenkorstmos, is een veel voorkomende en opvallende soort korstmos. De kleur is meestal heldergeel tot oranje, maar ook andere kleurschakeringen komen voor. Meestal zijn er apotheciën (schotelvormige vruchtlichamen) aanwezig, die van binnen donkeroranje zijn gekleurd. De gele kleurstof parietinezuur werd vroeger wel gebruikt als verfstof. De gele kleurstof wordt bloedrood wanneer deze in aanraking komt met een sterke base, zoals kaliloog of natronloog. Dit soort kleurreacties worden veel gebruikt om korstmossen op naam te brengen.


Het groot dooiermos komt vooral voor op basische substraten, en is bijvoorbeeld zeer algemeen in gebieden met intensieve veehouderij: de aanwezigheid van ammoniak bevordert de groei. Het groeit op schors van bomen, op steenachtige ondergrond als beton, baksteen en stoeptegels en zelfs op asbest en op het asfalt van rustige wegen.

De laatste jaren komt de soort in Nederland (en ander delen van Europa) steeds meer voor, omdat ze kan profiteren van vervuiling met stikstofverbindingen. Witstippelschildmos groeit als epifyt op goedbelichte bomen met een niet al te zure schors, soms ook op steen.