zondag 14 januari 2018

Een 50-tal Wintertalingen op het Beleven

Vanmorgen scheen de zon, het moment om weer een met de telelens op pad te gaan. Dat pad leiden langs het water van het Reuselse Beleven. Veel Grauwe ganzen, zo'n 250 stuks, maar ook een 25 tal kieviten, 30 Grote Canadese ganzen, enkel slobeenden en 50 Wintertalingen (zie onderstaande foto's).

Een 50-tal Wintertalingen, diverse groepjes verdeeld

De wintertaling (Anas crecca) is een vogel uit de familie van Anatidae (zwanen, ganzen, grondel- en zwemeenden). Deze eend komt voor in een groot deel van Europa en Azië. Een volwassen wintertaling is ca. 35 cm groot en 350 gram zwaar. Het is daarmee de kleinste eend die in Europa voorkomt. Deze eend wordt ook wel de Euraziatische wintertaling genoemd omdat in Amerika een sterk gelijkende soort voorkomt, de Amerikaanse wintertaling (Anas carolinensis) die vroeger (en soms nog) beschouwd werd (wordt) tot een ondersoort (A. crecca carolinensis).

Het mannetje van de wintertaling is overwegend grijs en heeft een kastanjebruine kop met daarop rond het oog een glazend groene vlek, omzoomd door dunne gele lijntjes. Andere opvallende kenmerken zijn een horizontale witte streep op beide flanken en een helder, okergele vlek op de anaalstreek. Vrouwtjes zijn bruin, met uitzondering van een kleine groene spiegel (achterkant van de vleugel), een kenmerk dat beide seksen hebben en waardoor zij zich onderscheidt van het vrouwtje van de zomertaling.


Dankzij het hoge water, dus ook een groot wateroppervlak, zaten de vogels minder ver weg. Desondanks zaten de dichtstbij zittende vogels toch nog op een kleine honderd meter van de plaats vanwaar de foto's gemaakt zijn.