Gedigitaliseerde Super 8 film "Hard Driving Man" die ik in 1976 maakte.
Nadat ik 5 jaar lang de Neterselse Rallycrosser Wout Couwenberg als monteur bij stond, bij het bouwen van de auto, het repareren en onderhouden tijdens de wedstrijden en na de wedstrijden weer klaar te maken voor de volgende wedstrijd, maakte ik 4 juli 1976 (43 jaar geleden) deze Super 8 film; 'Hard Driving Man'. Zijn broer Adriaan, liet voor mij de film digitaliseren bij HS Digital Film. Na een lichte nabewerking besloot ik de film met mijn volgers te delen. Geen natuurfilm, maar wel een film uit de beginperiode van mijn foto en film hobby.
Wout Couwenberg werd in 1974 Nederlands kampioen Rallycross in een Van de Ven Volkswagen Kever. Een jaar later keerde Wout weer terug als Internationaal Rallycrosser en reed in 1975 met een ingekorte VW Kever waar een Fort BDA moter was ingebouwd. Een jaar later bouwde Wout een Porsche 911 Carrera, waarbij hij tijdens de wedstrijden hulp kreeg van Jan van Limpt en Jack Waalen voor het onderhoud en reparaties die tussen de manches door moesten worden uitgevoerd.
Op 4 februari 1967 werd op het Lydden Circuit van Wootton, vaak ook Lydden Hill genoemd, tussen Dover en Canterbury in Engeland voor een televisieprogramma van de omroep ITV de eerste rallycrosswedstrijd ooit gereden – onder uitgenodigde rallypiloten. Al snel bleef dit circuit in gebruik voor rallycross en werden er ook bij andere verharde circuits (zoals Croft Circuit en Cadwell Park) onverharde stukken aangelegd voor rallycross.
De eerste rallycrosswedstrijd op het vasteland vond op 7 juni 1969 plaats op de heide van het militair terrein nabij de Kaldenkerkerweg van Venlo (Nederland) langs de grens met Duitsland. Op 17 april 1971 werd het eerste circuit speciaal voor rallycross gemaakt in gebruik genomen: het Eurocircuit in Valkenswaard. Wout Couwenberg was daar vanaf het begin bij. Ik (Jozef van der Heijden) stond de beginnende Neterselse autosporter bij als monteur. Eerst met een Citroën DS Snoek, een wedstrijd later met een Austin Mini. Met een geleende autoambulance en ook een keer op sleeptouw, werd de wedstrijdwagen naar het circuit gebracht en na afloop ook weer naar huis. Ondenkbaar in deze tijd om een auto over een afstand van 83 Km te slepen, zeker een auto voor wedstrijdgebruik. Daar moesten wij het opnemen tegen grootheden als Jan de Rooy uit Eindhoven, Cees Teurlings uit Casteren en de Britten John Taylor en Rod Chapman.
Eurocircuit
Het circuit werd in 1971 geopend en was het eerste speciaal voor de autosport rallycross gebouwde circuit ter wereld. De wedstrijden uit die beginjaren, georganiseerd door de Nederlandse Rallycross Vereniging (NRV), werden allemaal door de AVRO 14 dagen later op zaterdagavond op televisie uitgezonden. In 1980 stopte de AVRO met de televisie-uitzendingen.
In 1976 werd er voor het eerst gereden voor het officiële FIA Europees Kampioenschap, van 1973 tot en met 1975 was het EK rallycross nog officieus. De Britt John Taylor had de overhand in het eerste seizoen en werd de eerste Europese kampioen. De serie werd formeel aangenomen door de FIA in 1976 toen Franz Wurz - de vader van de latere Formule 1-coureur Alex Wurz - tot kampioen werd gekroond. Het FIA European Rallycross Championship zou de komende drieënhalve decennia het toppunt van de discipline blijven.
Het circuit heeft een lengte van iets meer dan 1 kilometer (1003 meter), daarvan is 40% onverhard (leem en gravel) en 60% verharde weg (asfalt). De breedte van de baan is minimaal 10 meter. Na het startgedeelte van ca. 250 meter volgt een scherpe bocht naar rechts, de zogenaamde Per Eklund-bocht. Via de onderdoorgang van de Jan de Rooy-brug en de Blomqviststraat komt men bij de "Korte Knie", een 45 gradenbocht naar rechts, vervolgens via de naar links afbuigende "Jubileumbocht" bereikt men de naar rechts buigende "Daytonabocht". Ten slotte komt vlak voor de finish eerst nog de scherpe "Tarzanbocht" naar rechts. Pas vanaf de tweede ronde wordt door een chicane gereden, ongeveer halverwege de start en de Eklundbocht.
Laatste update: 12-11-2022