Ten tijden van de eerste Wereldoorlog was Nederland en België gescheiden door een driedubbele afscheiding met hoogspanning stroomdraad. Zo ook aan de grens tussen de Achelse Kluis en Soerendonk en Valkenswaard. De Doodendraad, of Draad des Doods. Zo stond het stroomstootwapen bekend, dat door de Duitsers in de Eerste Wereldoorlog werd ingezet langs de hele grens tussen Nederland en België. Ook na bijna 100 jaar is de draad nog altijd niet vergeten. In Hamont-Achel in Belgisch Limburg leiden speciale bordjes naar een reconstructie van deze afschrikwekkende versperring, waarop 180 km lang, van Vaals tot Cadzand, een spanning stond van 2000 Volt of meer.
Informatiebord bij de Abdij van de Achels Kluis en Video: De Doodendraad tijdens de eerste Wereldoorlog
De reconstructie op de oorspronkelijke grenslijn geeft over een meter of zestig nauwgezet weer hoe de
versperring eruit heeft gezien. We wandelen er vanuit het centrum van Hamont heen, maar… met een omweg
en dat is niet zonder reden. Want ‘Den Droad’, zoals het fenomeen in het plaatselijk dialect nog altijd
heet, greep diep in in het leven van de grensbewoners en vooral in de kloostergemeenschap van de Achelse
Kluis, die, gelegen op de grens van Nederland en België, door de versperring letterlijk in tweeën werd
gedeeld.
Vanuit de Achelse Kluis kan er gewandeld worden in het stroomgebied van de Tongelreep, een meanderende beek die in België ontspringt bij Neerpelt (aldaar nog Warmbeek geheten), en via Valkenswaard en Aalst in Eindhoven bij de Dommel samenkomt. De Tongelreep stroomt onder meer langs de Achelse Kluis, het Leenderbos, de Valkenhorst met de visvijvers, en de Genneper Parken.
Hoewel al sinds de middeleeuwen wijzigingen aan de bedding van de Tongelreep werden uitgevoerd, en in 1890 het deel ten westen van het huidige Leenderbos werd gekanaliseerd ten behoeve van de aanleg van visvijvers, terwijl het deel ten zuiden daarvan werd gekanaliseerd door de monniken van de Abdij van Achel, is de Tongelreep een relatief natuurlijk, landschappelijk aantrekkelijk en helder riviertje gebleven. Nadat het landbouwbedrijf van de Achelse Kluis werd opgeheven, is de grond in het dal van de Tongelreep in 1989 verkocht aan natuurbeschermingsorganisaties die de natuurlijke toestand weer hebben hersteld. Ook de beemden van de Warmbeek worden weer in een meer natuurlijke staat gebracht.
Vanaf de rotonde van de Maastrichterweg, het hoogte van Borkel en Schaft neemt u de Abdijweg naar De Achelse kluis. Neem, iets voorbij de brug van de Tongelreep, de eerste weg links, op de kruising tegenover de Abdij. Bij het opdraaien van de Petrus van Eijnattenlaan, ziet u een groot bord van Staat Bosbeheer waarop 'Welkom op de Leender Heide' staat. Er zijn twee parkeerterreinen aangelegd. De eerste vindt u direct na de kruising, de tweede na ongeveer 1 kilometer, wanneer de verharde weg ophoudt.Als bij de tweede parkeerplaats, per fiets, recht door gereden wordt (langs de slagboom) komen we op een asfalt fietspad. Aan het einde van dat fietspad is er weer een slagboom. Net voorbij die slagboom kunt u rechts af over een smal grintpad naar Soerendonk. Na ruim drie kilometer ziet u aan het Soerendonks Goor (Kranenveld) links van de weg een groot natuurven, met een kijkhut met daarop het opschrift; 'Hou it Moi'.
