De Zwarte zwaan neemt een uitgebreid bad

Vanmorgen was de Zwarte zwaan op Landgoed De Utrecht op het grondgebied van Esbeek zijn (of haar) verenkleed aan het schoonmaken. Ik had deze exotische zwaan als eerder gezien deze winter. Ze verblijven hier veel, vooral in de winter. In mijn fietstas bevindt zich altijd een oude videocamera. De videokwaliteit is niet meer wat het was, maar de beelden zijn nog redelijk goed, vooral bij goede lichtomstandigheden. Helaas waren die omstandigheden vanmorgen niet bijzonder goed.

De Zwarte zwaan neemt een uitgebreid bad

Deze soort komt van nature voor in Australië, Tasmanië en Nieuw-Zeeland. Hij leeft in zoet- en brakwatergebieden. Een expeditie onder leiding van Willem de Vlamingh ontdekte in 1696 als eerste Europeaan deze zwarte zwanen aan de Zwanenrivier bij het hedendaagse Perth. Tot dan toe stonden zwarte zwanen in Europa bekend als voorbeeld van iets wat niet bestond, de ontdekking kreeg daarom spreekwoordelijke betekenis.

Man en vrouw zijn bijna identiek: geheel zwart met witte slagpenuiteinden, grijs-zwarte poten, rode snavel met voorop een witte dwarsstreep en felrode ogen. Het vrouwtje is vaak wel iets kleiner met een kortere, dunnere hals, lichtere rode ogen, lichtere rood gekleurde snavel en minder sterk opgekrulde rugveren. Hoewel deze zwaan niet werd vergezeld door een tweede Zwarte zwaan, denk ik dat dit een man is. Zwarte zwanen wordt 110 tot 140 centimeter lang en tot zes kilogram zwaar. De geslachten zijn qua uiterlijke kenmerken gelijk.

De zwarte zwanen vormen rond hun tweede levensjaar een koppel voor het leven. De kuikens worden door de ouders samen opgevoed. De zwarte zwaan is niet honkvast. Bij zwerftochten kan hij afstanden van honderden kilometers overbruggen en zorgt zo ook zelf voor zijn verspreiding. Kenmerkend is de klagende, trompetterende roep bij hun nachtelijke vluchten. Zijn voedsel bestaat uit grassen en waterplanten.