Het nieuwe informatiebord met de kaart met wandelroutes.
De Cartierheide dankt zijn naam aan Baron de Cartier Marchienne, die het ernaast gelegen Duizels Hof in 1863 kocht. Zoon Emile schenkt het terrein in 1932 aan Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten. Staatsbosbeheer probeert de heide te bewaren door te plaggen, maaien en te laten begrazen. Dit leidt tot een mooie, afwisselende heide. De Bazadaise koeien grazen er van voorjaar tot najaar en geven de heide een extra natuurlijk uiterlijk.
Er is voldoende parkeergelegenheid op de parkeerplaats aan de Postelseweg, van Eersel naar het Belgische Postel.
De wandelroutes zijn opnieuw uitgezet. Zo is de langste route 7 km, maar 2 of 3 km is ook mogelijk. Ik koos voor de volle afstand, de 7 km. De route gaat over mooie, goed begaanbare paden. Na de open heide gaat de route door een stukje dennenbos en langs het grote Cartierven.
De route is zeer goed en duidelijk bewegwijzerd.
De gladde slang kruisten mijn pad
In het open deel van het natuurgebied komt de gladde slang voor. Het geluk was aan mijn kant. Op de oude Bredase baan zag ik plots een Gladde slang oversteken, waar in dit verslag twee foto's van getoond worden. Een bijzonder en zeldzaam reptiel dat zich niet makkelijk laat zien. Wij houden in samenwerking met de gemeente het gebied open om het voortbestaan van de gladde slang te kunnen waarborgen; deze dieren houden namelijk niet van bosgebied. De slang krijgt de kans om zich beter te verspreiden, omdat wij zorgen voor corridors, gangen, van de ene open plek naar de andere. Zo worden Stevensbergen en de Cartierheide met elkaar verbonden en kan de gladde slang zich blijven voortplanten en vindt er uitwisseling plaats met dieren van een andere locatie.
De Gladde slang. Veel van gehoord en over gelezen, maar het was mijn eerste kennismaking met het kleine reptiel.
De gladde slang (Coronella austriaca) heeft door zijn ongekielde schubben een glad uiterlijk. Hij wordt nogal eens verward met de adder. Het verschil zit hem in de ronde pupil, de duidelijk slankere bouw, een hooguit wat vage zigzagtekening en een langere staart. Gladde slangen komen vooral voor op heideterreinen, hoogvenen en stuwwallen. In hun verspreiding zijn ze duidelijk beperkt tot zandgronden. Ze leven vooral van jonge nestmuizen en soms van hagedissen. Ze zijn niet giftig en niet agressief. Gladde slangen zijn levendbarend: ze broeden de eieren uit in het moederlichaam.
De open heide, gaat over in dennenbos en door het moeras. Dankzij een houten vlonder-pad (knuppelpad) houd je de voeten droog.
Het Cartierheide ven, 'het Pannegoor' bied plaats aan veel watervogels.
Het natuurgebied heeft veel planten- en diersoorten. Het is een ideaal gebied voor natuurliefhebbers, vogelaars en wandelaars. U vindt hier onder meer struikheide, dopheide, ronde zonnedauw, wilde gagel en klokjesgentiaan. De aanwezige vogelsoorten zijn rijk gesorteerd. U vindt er de blauwborst, tapuit, klapekster, kruisbek en kokmeeuw. Zelfs reptielen als de gladde slang, de levendbarende hagedis en de hazelworm leven hier, naast amfibieën als de heikikker, de groene kikker of salamanders. Op stille momenten kunt u op de Cartierheide zelfs reeën, hazen of vossen tegenkomen. Om de heide weer wat meer ruimte te geven, heeft Staatsbosbeheer vliegdennen verwijderd. Dat is ook gunstig voor de nachtzwaluw, een bijzondere vogel die laag boven de grond insecten vangt. De nachtzwaluw zal je eigenlijk nooit zien, omdat het een schuw en de naam zegt het al, een nachtdier is. Wel kun je hier speuren en luisteren naar verschillende spechtensoorten en de boomleeuwerik.
Het laarven is het laatste mooie plekje op de wandeling.
Een laar is een open plek in het bos, die door ontginning is ontstaan. Het Laarven is onstaan tijdens de werkverschaffing in 1930. De dennebomen werden gerooid voor de mijnbouw om de gangen te stutten. De bomen kraakten heel erg en waren een signaal als ze dreigden te breken. Later werd deze plek uitgegraven om de weg van Eersel naar Postel te verhogen, aangezien deze te laag lag en daardoor te drassig was.