dinsdag 23 augustus 2016

Belversven Wandeling Oisterwijk

Na de Huisvennen wandeling van twee weken geleden over natuurgebied Kampina, nabij Boxtel-Lennisheuvel, hebben we vanmorgen de Belversven Wandeling van 4,8 km gedaan. De route begon vanaf de parkeerplaats aan de Oisterwijkse kant van natuurgebied Kampina, (hoek Burgemeester van den Oeverweg en Posthoornseweg). Vanmorgen waren we met vier personen, Wout uit Reusel, Hans uit Hapert, Louis uit Retie en ik (Jozef).

Een van de banken op het Belversven.

Aan het begin van de route passeerde we het beekje de Rosep. Langs dit beekje liggen verschillende kuilen. Helemaal zeker is het niet, maar men vermoedt dat hier vroeger vis in gevangen werd, bijvoorbeeld paling en voorntjes. De Rosep stroomde wel eens over en dan bleef het water met de vis in de kuilen achter.

De Rosep stroomt door dit gedeelte van Kampina

Eer stukje verder kwamen we bij een bruggetje, genaamd Stenen Heul. Het is zo genoemd omdat op deze plek de eerste stenen boogvormige brug lag over de Rosep, alle andere bruggetjes waren van hout. Een heul is een oude benaming voor boogvormige brug en heul stamt weer af van heuvel. Het bolle middenstuk doet namelijk aan een heuvel doen denken. Onder het bruggetje loopt de Rosep. De Rosep is de enige beek in de omgeving die in Brabant ontspringt. Hij stroomt van Moergestels Broek door de Oisterwijkse Bossen en Vennen naar Kampina om te eindigen in de Essche Stroom. De beek bestaat uit regen- en kwelwater. Kwelwater is water dat naar bovenkomt, nadat het jarenlang onder de grond heeft gezeten. Hierdoor heeft het water een bijzonder goede kwaliteit en zit het vol mineralen.

Het Belversven aan de oostkant.

In dit gebied komen onder meer de levendbarende hagedis, de nachtzwaluw, zangvogels als grote karekiet en de blauwborst voor. De meeste vennen in de Oisterwijkse Bossen en Vennen en op Kampina zijn ontstaan door winderosie vlak na de laatste IJstijd. Het Belversven is hierop een uitzondering. Het is namelijk een oude arm (bocht) van vermoedelijk de Maas, die ooit dus veel zuidelijker liep. Het is de ligging van het Belversven die direct verraad dat de ontstaansgeschiedenis anders is. De wind blaast sinds de laatste IJstijd meestal uit het zuidwesten. De door winderosie ontstane vennen liggen dan ook zuidwest richting noordoost. Het Belversven ligt echter in een lengterichting: noord-zuid.

Links; Het jonge Goudhaantje in de dennenboom, rechts De Grote Karekiet, nu een niet in het riet.

Tegen het einde van de wandeling kwamen we bij een sloot met een vochtig groen tapijt van veenmos, ook wel spagnum genoemd. Het is grappig plantje, want het groeit laag op laag en is aan de onderkant droog. Waar andere planten hun water en voedsel veelal uit de grond halen, haalt veenmos juist zijn water en voedsel uit de lucht. Veenmos is daarom vochtig aan de bovenkant. Het is dus de wereld op z’n kop! vanaf daar zit het rondje rondom het Belversven er zo goed als op. Door de rode pijlen te volgen kwamen we vanzelf weer terug bij de parkeerplaats. Eerst nog door een stukje bos, en het zit er weer op.

De Boomklever, voor de foto aan de verkeerde kant van de boom.

Links: Een stralend blauwe hemel met de maan in het daglicht. Rechts; de brug over de Rosep.

Het Witven, Een van de vennen aan de westkant van de weg; Spoordonk - Oisterwijk.

Links; een groene kikker stil aan de waterkant van het Witven op Moerashertshooi, rechts; het Van Esschenven

Mijn beoordeling over dit gebied: