Wintertalingen zijn kleine eenden. Ze leven vooral in open gebieden, met een moerassig karakter. Met de snavel diep in het water zwemmen ze rond om kleine waterdieren en plantaardig materiaal te verzamelen. In de winter verblijven wintertalingen in soms zeer grote groepen in ons land. Als broedvogel gaat het de soort niet voor de wind; de aantallen namen de laatste decennia steeds verder af ten gevolge van verdroging en veranderingen in de leefgebieden.
De Wintertaling is een kleine eend, waarbij vooral het mannetje opvallend is getekend met o.a. een kastanjebruin en donkergroen gekleurde kop. Mannetjes zien er prachtig uit met een kastanjebruine kop met een donker groene vlek rond het oog die doorloopt tot het achterhoofd. Het lichaam is grijs met een horizontale witte streep en een gevlekte borst. De staart is zwart met gele vlekken op de zijkant. Vrouwtjes zien er minder spectaculair uit en lijkt enigszins op een vrouwtje wilde eend. Vrouwtjes hebben een bruin kleed met donkere vlekken en strepen. De kruin is donker en de spiegel is glanzend groen. Formaat / lengte: 34 - 38 cm.
De Blauwe reiger probeerde ook nog wat mee te pikken, maar verkoos vrij snel een andere plaats.
Links: Kieviten. Rechts: Wilde eenden, Krakeenden, en een Meerkoet
Links en rechts: op de voorgrond sloebert de Wintertaling met de snavel door het
water op zoek naar voedsel
Links: de Meerkoet, Rechts: de Wilde eend rust slapend in de zon
De Blauwe reiger op zoek naar kikkers of ander amfibieën