De jonge Buizerd, turend naar prooi.
Het was een jonge half witte Buizerd. Direct nadat ik stil stond vloog de vogel op. Ik dacht dat ik hen kwijt was, maar de jonge Buizerd streek twee bomen verder weer neer in een andere grote dennenboom. Daar het open raam kon ik enkele foto's maken, waarna ik mijn weg vervolgden.
De buizerd (Buteo buteo) is een middelgrote tot grote roofvogel uit de familie van de havikachtigen (Accipitridae). De buizerd komt voor in het grootste gedeelte van Europa en delen van Azië. Hij is een standvogel die in hetzelfde gebied overwintert waar hij broedt, op de koudste gebieden en enkele ondersoorten na. De vogel jaagt gebruikelijk in open land, maar nestelt in bosranden. Normaal gesproken bestaat de prooi van een buizerd voornamelijk uit kleine zoogdieren, amfibieën (zoals kikkers) en kleine vogels, maar hij is bij gelegenheid ook aaseter.
Vanaf de laatste decennia van de 20e eeuw is het buizerdbestand in de Benelux verveelvoudigd ten opzichte van de jaren zestig, toen de vogel door gebruik van pesticiden aldaar bijna uitgestorven was. In Nederland komt hij anno 2010 weer algemeen voor, met een stabiele stand van ruim 10.000 broedparen.
Bij de Landschotse Heide aangekomen ging ik te voet op verkenning. Eerst het Keijenhurk ven, daarna het Wit Hollandven en tot slot het Kromven. Op het Kromven zitten grote aantallen Wilde eenden, wat Dodaars en een enkele Fuut. Maar na het gehele ven afgetuurd te hebben moest ik het zonder Zilvertaling doen.