De constructie bestaat uit geschakelde driehoeken. Dit is constructief een efficiƫnte vorm. Dit principe zorgt er tevens voor dat de aanblik vanuit verschillende perspectieven telkens anders is. Zo lijkt de toren vanaf sommige plekken zelfs scheef te staan.
De naam van het gebied -de Lommelse Sahara- is inspiratie geweest voor het gevelontwerp van de toren, waarin de glooiende lijnen van zandduinen herkenbaar zijn. Dit lijnenspel heeft geleid tot een opmerkelijke materiaalkeuze voor de gevel: touw. Het touw heeft een natuurlijke kleur en uitstraling. Daarnaast is het soepel en relatief zwaar, waardoor het doorhangt. Doordat het touw afwisselend strak en los om de toren is gewikkeld ontstaan de kenmerkende lijnen van de Sahara. Bij het beklimmen van de trap kijkt de bezoeker tussen de touwen door naar het landschap. De toren heeft drie platforms. Het laagste platform reikt richting het water en is door de hellingbaan ook toegankelijk voor mensen die minder goed ter been zijn. Vanaf dit niveau kan men de trap nemen naar een hoogte van bijna dertig meter. Halverwege is er een platform en bovenop kan men genieten van vrij uitzicht rondom. De relingen van de trap en de platforms zijn bekleed met hout.
Meer info: http://www.ateliereen.nl/nieuws/nieuws.htmlieuws/nieuws.html